21 december, 2023
WINTERSWIJK – In navolging van een initiatief in Arnhem waarbij het bedrijfsleven op een andere manier wilde omgaan met maatschappelijk ondernemen is in Winterswijk de Winterswijkse Uitdaging opgericht. Ik praat hierover met Mark van Dam, voorzitter WUh en Ben Lieverdink, coördinator. Het gesprek vindt plaats in de nieuwe locatie aan het Weurden.
Door Lineke Voltman
Van Dam: “In het begin ging het voornamelijk over het matchen tussen verenigingen en bedrijfsleven. Om een voorbeeld te geven als een vereniging stoelen of tafels nodig had dan zochten wij een bedrijf die die vraag kon beantwoorden. In de loop van de jaren zijn er ontzettend veel activiteiten bij gekomen. Op een gegeven moment werden we benaderd door de gemeente Winterswijk om een vrijwilligerspunt op te starten. Doel daarvan was om vrijwilligers en verenigingen met elkaar te matchen. Gaandeweg kwamen er steeds meer organisaties bij zoals Humanitas, Present, We hebben Automaatje opgestart waarbij vrijwillige chauffeurs mensen vervoeren die geen gebruik kunnen maken van ander vervoer. Tot nu hebben we zo’n 15.000 ritten verzorgd met bijna 100 vrijwilligers. Dan hebben we nog het Kluspunt, waarbij door vrijwilligers klussen worden gedaan bij mensen die het zelf even niet kunnen. Ik noem hier enkele projecten maar er zijn er nog veel meer.”
Benefiets
Lieverdink: “Bij de SNS-bank zijn we al begonnen met duofietsen, die we gratis uitlenen aan mensen die niet meer zelfstandig kunnen fietsen. Met de komst van de Oekraïners naar Winterswijk in 2020, hebben we ze allemaal een fiets te leen gegeven. Omdat we ook Winterswijkse inwoners aan een tijdelijke fiets wilden helpen is het project Benefiets ontstaan, waarvoor we aan het Weurden een ruimte ter beschikking kregen van de gemeente. Om in aanmerking te komen voor een leenfiets is wel een verwijzing nodig van een instantie als De Post, Sociaal Steunpunt, Mini Manna of Voedselbank. In eerste instantie wordt een fiets uitgeleend voor een jaar waarbij na een half jaar de fiets door ons gecontroleerd wordt. Benefiets is open op maandag- tot vrijdagochtend van 9.00 tot 12.00 uur.”
Behoefte aan kinderfietsen
We werken hier met een gediplomeerde fietsenmaker, die mensen begeleidt met een afstand tot de arbeidsmarkt en opgeleid worden tot fietsenmaker,” vervolgt Lieverdink. “De fietsen die we geschonken krijgen repareren we of we gebruiken de onderdelen. De bekendheid van Benefiets wordt gelukkig steeds groter zodat we meer fietsen krijgen aangeboden. We hebben nog wel behoefte aan kinderfietsen, soms blijven kinderen te lang op een te kleine fiets rijden omdat er geen geld is voor een grotere.”
Opvang Oekraïners
Van Dam noemt Benefiets een van de meest zichtbare projecten die De WUh tot nu toe heeft opgezet. “Ik ben hier best trots op, de locatie is perfect en het trekt mensen aan om binnen te lopen met vragen en wij kunnen ze dan verwijzen naar de juiste plek.” Een ander project waar Van Dam goede herinneringen aan heeft is de opvang van Oekraïners. “Een oproep om hulp op Facebook leverde meer dan tachtig vrijwilligers op die mee wilden doen, zowel bedrijven als particulieren. De samenwerking met de gemeente was echt uniek, wij konden alles regelen wat nodig was en de gemeente kon in alle rust de Vredensehof bewoonbaar maken en inmiddels wonen daar 175 Oekraïners.
Muurschilderingen
Volgens Lieverdink wilden de Oekraïners graag iets terug doen. “Drie Oekraïense kunstenaars hebben bij Benefiets een aantal muurschilderingen gemaakt in samenspraak met de schildersclub. Ze waren zo enthousiast dat we op een gegeven moment moesten zeggen dat niet alle muren beschilderd hoefden te worden….
Opnieuw verhuizen
De eerste echte locatie van de WUh was de oude SNS-bank, waar ze antikraak zaten. Van Dam: “Een prachtig pand met veel ruimte en om eerlijk te zijn: we missen het nog steeds. Toen de SNS-bank verkocht werd zijn we ingetrokken bij cultuurcentrum Boogie Woogie. We zijn heel blij met de samenwerking met Boogie Woogie, maar we merken dat de toegankelijkheid daar veel minder is. Wel zijn we ook daar doorgegaan met cursussen, vergaderingen en bijeenkomsten. In totaal werken we met 150 vrijwilligers bij de Uitdaging en twee betaalde krachten.
Nu er plannen zijn voor nieuwbouw van Boogie Woogie moeten we weer verhuizen. We hebben goede hoop dat we straks aan de Spoorstraat samen met Boogie Woogie en de bibliotheek een mooi nieuw sociaal gebouw kunnen betrekken en wat mij betreft mag het nog wel iets groter worden zodat meer organisaties er een plek kunnen vinden.”
Verbinding
Van Dam: “In de toekomst moeten we nog meer doen aan verbinding van organisaties, juist nu de gemeente allerlei bezuinigingen heeft aangekondigd. Er zijn organisaties die dreigen weg te vallen zoals die organisties die gaan over armoede en inclusie. We zijn met hen in gesprek om te kijken wat wij kunnen doen. Jarenlang hebben ze veel werk gedaan en het zou zonde zijn dat met de subsidie ook alle kennis en ervaring verdwijnt. We moeten goed nadenken hoe we ze actief en betrokken kunnen houden en de gevolgen wat kunnen verzachten.”
Mark van Dam (l) en Ben Lieverdink voor een van de muurschilderingen, gemaakt door Oekraïense kunstenaars. Foto: Lineke Voltman
Beste Jacqueline Buhler,
allereerst dank dat u zich om de Nederlandse taal bekommert.
Da’s tamelijk uniek.
Verreweg de meeste Nederlanders laten zich braaf africhten in het Amerikaans en zijn daar heel trots op en blij mee.
Griezelig inderdaad.
Kijk es naar de 60-er -jaren serie : The Prisoner / Patrick Mc. Goohan. 1967 British TV series.
Een in Wales gedraaide serie die nu meer dan ooit actueel is.
De blije burgers in deze serie… zo zijn wij Nederlanders.
Commercieel zijn wij al eeuwen tot in de verste uithoeken aanwezig in deze wereld maar cultureel niet eens bij machte om de Belgische grens over te steken.
Ook hebben we niet een echte hoofdstad.
Een trendvolgend provincieplekje waar braaf alle taal- eigenheid wordt weggegooid ten voordele van kauwgom Amerikaans.
Hoe anders is dat in Parijs, Brussel, Berlijn, Stockholm etc.
Daar zijn ze trots op hun eigen taal.
En terecht.
Globalisering is ook verscheidenheid.
Lallend en schreeuwend lijden wij Nederlanders aan een ongelooflijk cultureel minderwaardigheidscomplex.
Deze zaken kunnen m.i. veel beter in proportie komen met het Nederlandse zijn wie we zijn.
Ongevraagd stuur ik u onderstaande tekst door.
Die richtte ik naar de Nederlandse overheid.
En telkens maar weer is daar de laffe respons: niet achter mogen blijven in de globalisering.
Waarom stuur ik u dit toe?
Wellicht kan ik met een aantal reclame -ideeën en concepten meehelpen om onze hartstikke leuke Nederlandse taal te behouden en promoten.
Groet en dank,
Ton de Wit. 1030 Brussel.
——————————————————————————————————–
L.S.,
ik was een paar dagen in Nl. Deventer/ Zwolle en ook daar valt het weer pijnlijk op:
Niet alleen zorgt het brave en gehoorzame Nederlandse minderwaardigheidsgevoel voor een willoos inleveren van de eigen Nederlandse taal in elke winkel, in elke straat en in elke kroeg,
maar ook wordt het Nederlands dàt dan nog gebruikt wordt, uitgesproken met een steeds gekker wordend Amerikaans accent.
Alsof we allemaal eigenlijk uit de USA komen en ons schaamtevol genoeg een tijdelijke tussenstop hebben moeten “laten welgevallen” in Nederland.
Ik ben een Nederlander in Brussel en hou niet alleen van mijn moerstaal die ik zo’n 20 jaar heb onderwezen aan Franstaligen hier,
maar wil die Nederlandse taal ook in ere houden.
Waarom? Een leuke en rijke taal vol uitdrukkingen die nergens anders gebruikt worden.
Een aap die uit de mouw komt hebben we nergens anders.
Conservatief?
Welnee progressief!
Nederlands kan de taal van de toekomst zijn.
Het is ronduit GRIEZELIG om te moeten merken tot hoever het afgerichte Nederlandse minderwaardigheidsgevoel eigenlijk gaat bij het doodzwijgen en in stilte vermoorden van haar eigen taal: Nederlands.
In Ierland b.v. werd en wordt er voor 800 jaren geijverd voor de eigen Ierse Taal.
En Nederland?
Wij leveren braaf in, zelfs zonder dat ook maar iemand daarom vraagt!
“Globalisering” in vredestijd.
Kan je nagaan hoe “globaal” Nederlanders zich gedroegen in oorlogstijd (…)
Komt China binnenkort aan de macht, beginnen wij Nederlanders plotseling uit volle borst Chinees te kwebbelen.
“Globalisering” is dan opnieuw het excuus.
Maar houdt die “globalisering” een totaal wegcijferen in van wie wij zélf zijn, van onze eigenheid?
“M’n rug op”… zegt de pragmatische Nederlander.
Tot leedvermaak van elke Franstalige die hier in Brussel zuchtend aan een cursus Nederlands moet beginnen:
“Als die Nederlanders zich zélf al zo schamen voor hun eigen taal…waarom zouden wij dan nog Nederlands moeten leren?”
Wat een armzalig volkje zijn wij eigenlijk, toch?
Commercieel tot in de verste uithoeken van deze wereld aanwezig maar cultureel niet eens bij machte om de Belgische grens over te steken.
PRAKTISCH zijn er een aantal mogelijkheden:
* U laat de Nederlandse taal in stilte een zelfmoord of moet ik zeggen apoptose (?) ondergaan. Niemand zal erom treuren. Maar dan wél graag een kordater, resoluter, krachtiger AFSCHAFFING van die Nederlandse taal in die zin dat er– vanaf nu – alleen nog maar Amerikaans gesproken, geschreven en GEDACHT gaat worden.
-Financieel voordeel: Dit bespaart enorm veel geld en uiteindelijk is geld de enige maatstaf voor ons Hollanders…. Hoeveel bespaar ik en hoeveel schuift het.
-Moreel voordeel: wie kan het gemompel en gestotter van een zelfmoordenaar die spartelend maar nog steeds levend aan een huizenhaak hangt, blijven aanzien/aanhoren? Genadeschot. Duidelijkheid. Of een levensreddende ingreep.
*OF U kiest ervoor –al dan niet na omvraag in “het veld” om de Nederlandse taal te laten voortbestaan. Maar dan ook graag een volledige en hartstochtelijke STEUN aan Nederlandse cultuurdragers zoals Hollandse en Vlaamse schrijvers, dichters, theatermakers, muzikanten, schilders etc. Deze mensen worden nu in de marge gedwongen en verplicht om zich eerst als succesvolle ondernemer te profileren voordat ze aan hun kunstzinnige hartenkreten toe zijn.
Toch zijn die kunstzinnige vormgevingen wel degelijk winstgevend. Als we alleen al kijken naar de financiële waarde van een Manneken Pis, een simpel zeikerdje dat miljoenen per jaar oplevert, de Eiffeltoren in Parijs, Marble Arch in Londen of de Gaudi -werken in Barcelona, dan zien we dat deze vomgevingen een massale hoeveelheid geld in het laatje brengen. Bingo! Het enige dat telt voor ons Hollanders.
Ja toch?
OK dan , de sombere opgepoetste schilderijtjes van Rembrandt c.s. daargelaten.
Of denk aan de Scandinavische film-export: levert miljoenen /miljarden op!
Dat zijn landen met nog geen derde van de Nederlandse bevolking, die zo’n 80 jaar geleden al duidelijk en bewust gekozen hebben voor het voortbestaan van HUN EIGEN cultuur en taal.
En Nederland? Daar praten we ondertussen perfect Amerikaans.
Nederland loopt op cultureel vlak zo’n 80 jaar achter op de Denen, Zweden, Noren, Finnen.
Nou en?
Maar cultuur is poen!
En cultuur is ook identiteit, een eigen bakkes.
Door NU een keuze te maken: AFSCHAFFING of BEHOUD van de Nederlandse taal bespaart u miljoenen Euro.
Fantastisch toch?
De vraag is zelfs of het Nederlandse volk het überhaupt in de gaten zal hebben dat hun moerstaal is afgeschaft. “Met stille trom vertrokken.”… Waarschijnlijk zal er niemand in Nederland protesteren tegen een afschaffing.
Een Goebbels had zich geen vollediger en gehoorzamer onderwerping aan zijn propaganda durven voorstellen…die Holländer DENKEN sogar auch noch in unserer Sprache!
Toch…Waarom geen constante Nederlandse of Europese tegenhanger van ons dagelijks aankotsende Amerikaanse propaganda zoals
NY, Los Angeles Dodgers , Stars ’n Stripes etc. etc. ?
Waarom die dollarpropaganda niet op onze kleding vervangen door hardnekkige teksten als Waddinxsveen Zuid, Mariapolder, Zutphen, Schin op Geul, Slochteren en Vlaardingen?
Kunnen we het ons voorstellen dat een New Yorker met Den Haag op zijn bloes rondloopt?
Waarom die Hagenees dan wél met die N.Y.-reclame?
Mocht u het FINANCIËLE – we hebben het hier uiteraard niet over cultuur– belang erkennen van mijn suggesties en die in de praktijk willen brengen- wil ik hierin ook financieel erkend worden met 1 procent van de bespaarde kosten. FOR SURE.
Thank you ever so much.
Groet,
Ton de Wit. Brussel. Nederlandse toneelschrijver, regisseur en acteur in Brussel.
graag zou ik de buurtbus willen rijden
Hoi,
Bij mij is belangstelling als chauffeur voor de buurtbus.
Groet W. Kemperman Wehl
Dag meneer, mevrouw Kemperman, Heeft ubelangstelling voor een vacature? Neem dan rechtstreeks contact op met de betreffende organisatie/contactpersoon Ron Blomsma (06-16665231) of coördinator Alexander Rutjes (06-48082628)of kijk voor meer informatie op http://wwwbuurtbusmontferland.nl Met vriendelijke groet, team Achterhoek Nieuws
ik wil graag vrijwilligerswerk doen, maar niet koken. Heb altijd met PG mensen gewerkt
Dag Jolien, Heb je belangstelling voor een vacature? Neem dan rechtstreeks contact op met de betreffende organisatie/contactpersoon of kijk voor meer informatie op http://www.vrijwilligerscentraledoetinchem.nl of via info@vrijwilligerscentraledoetinchem.nl 0314-366734. Met vriendelijke groet, team Achterhoek Nieuws