Door Rudi Hofman

ACHTERHOEK – Lisa Westerveld en Hanneke van der Werf zijn opgegroeid in de Achterhoek. Door hun functie als Tweede Kamerlid voor respectievelijk GroenLinks en D66 staan zij al jaren in de publieke schijnwerpers. Op 22 november hopen zij herkozen te worden. De twee genieten volop van hun naar eigen zeggen veelzijdige en boeiende functie in het politieke hart van Nederland. Een dubbelinterview.

Voelen jullie je met elkaar verbonden vanwege jullie Achterhoekse roots?
Lisa: “Nou, als ik bijvoorbeeld in de Gelderlander een interview met Hanneke tegenkom, dan lees ik dat eerder dan een verhaal over een andere collega. Dan zie je toch dat je bij elkaar uit de buurt komt.”

Hanneke: “Ik wist dat Lisa uit de Achterhoek kwam en dan heb ik daar al snel sympathie voor. Dit maakt mij ook wat nieuwsgieriger. Ook als ik haar aan het werk zie of als we samen een kop koffie dronken, dan had ik daar een goed gevoel bij. Ik vind haar een goed Kamerlid. Leuk is dat zij iemand is die wat van haar privéleven laat zien. Dat doe ik zelf ook; ik ben geen Haagse robot geworden, zeg maar.”

Lisa: ‘Ik gebruik mijn tijd heel effectief. In de trein is voor mij gewoon werktijd.
Verder probeer ik mijn werk over de hele week te verdelen.
Soms pak ik ook de zaterdag en zondag erbij’

Ervaren jullie al verkiezingsstress?
Lisa: “Niet zozeer stress. Het is meer het gevoel van we gaan er weer tegenaan. Wat ik minder fijn vind aan de verkiezingen is dat je minder bezig bent met je inhoudelijke werk. Hanneke en ik hebben allebei best wel een portefeuille die veel verantwoordelijkheden met zich meebrengt. En eigenlijk wil je gewoon door op die onderwerpen, maar heel veel debatten zijn vooruitgeschoven, of er komt een nieuw kabinet en iedereen is wat terughoudend met het invoeren van nieuw beleid; dat zijn de minder leuke kanten aan de verkiezingstijd. De leuke kant is wel dat we straks een paar weken het hele land in gaan.”

Hanneke: “Voor mij is het een beetje een gekke timing, want het is nu letterlijk mijn eerste verlofdag. Ik heb nagedacht wat ik in mijn laatste maand wilde doen op het thema veiligheid. Specifiek voor vrouwen maar ook voor de regio. Dat is een thema dat me na aan het hart ligt. Als Kamerlid ben ik nu tijdelijk officieel ontslagen. Als kandidaat zal ik om die reden niet op alle verzoeken in kunnen gaan. Ik ga bijvoorbeeld wel een kop koffie drinken met de wijkagent in Voorburg waar ik woon en ik heb nog een aantal interviews gedaan, maar wil ook genoeg rust pakken.”

Hoe zeker is het dat jullie na de verkiezingen aan een nieuwe periode in de Tweede Kamer mogen beginnen?
Hanneke: “Ik sta op plek 8 van de D66-Kandidatenlijst. Eerlijk gezegd denk ik dat ik wel van een zetel verzekerd ben, daar durf ik wel een fles Jip & Janneke champagne om te verwedden (lacht). De vorige keer stonden we lang op 12 zetels en werden het er uiteindelijk 24.”

Lisa: “De vorige keren stond ik op plek 10 en 14 en ben ik met voorkeursstemmen gekozen, dat waren heel spannende maanden. Ik sta nu op plek 5, dan moet er bij ons wel heel wat mis gaan, omdat we nu samen met de PvdA zijn, mocht het niet lukken. Dat is fijn, want ik denk dat heel veel mensen niet doorhebben dat als je kandidaat bent en je staat op de lijst, of je wordt minister, dat je dan natuurlijk wel je gewone werk en een groot stuk zekerheid opgeeft.”

Wat maakt het werk van een Kamerlid zo leuk?
Lisa: “Het is ontzettend veelzijdig. Mensen hebben wel eens het idee dat we alleen maar in de Tweede Kamer zitten te debatteren. De Kamerdagen zijn dinsdag, woensdag en donderdag, dit zijn hectische dagen waarin van alles gedaan moet worden. Maar een Kamerlid is ook erg veel in het land te vinden voor werkbezoeken. Je wilt natuurlijk ook dingen bereiken. Je bent met heel veel projecten tegelijkertijd bezig.”

Hanneke: “Mijn vader zei altijd: je moet van je hobby je werk maken. Ik doe dit gewoon met heel veel plezier. Je staat 24/7 aan als Kamerlid, maar tegelijkertijd is het ook zo dat je je eigen baas bent. Je bent heel flexibel in hoe je je dag inricht. Ja, je moet naar de fractievergaderingen toe en bij stemmingen en debatten aanwezig zijn, maar niemand zegt hoe laat je moet beginnen of wanneer je mag stoppen. Dat maakt het makkelijker te combineren met het een gezin.

Over welke eigenschappen moet een Kamerlid beschikken?
Lisa: “Je moet vooral denk ik een teamspeler zijn. Als Kamerlid heb je veel verschillende taken. Je moet de regering controleren, je bent ook volksvertegenwoordiger, je moet begrotingen kunnen lezen. Het is ook het beste in een fractie te zitten waar die verschillende eigenschappen aanwezig zijn. Hanneke en ik praten juist heel veel met mensen, omdat daar heel veel kennis en bereidwilligheid zit. Je kunt dan ook veel beter zien hoe beleid in de praktijk uitpakt. Daarnaast moet je ook soms heel technische debatten aankunnen, goed kunnen omgaan met je medewerkers en goed kunnen luisteren.”

Hanneke: “Er wordt veel gezegd over de populariteit van de politiek, maar mijn ervaring is dat als je ergens naartoe gaat en je bent oprecht geïnteresseerd om iets voor anderen te verbeteren, dan voelen mensen dat en willen ze je met al hun uren en energie helpen. Dat geeft heel veel voldoening.”

Moet je per se hoogopgeleid zijn voor deze functie?
Hanneke: “Je moet een bepaalde openheid, empathie en nieuwsgierigheid hebben om te willen weten wat er in de samenleving speelt. Die voelsprieten zijn bij een mbo’er of universitair opgeleide echt niet anders. Dat heeft te maken met intrinsieke drive en interesse.”

Lisa: “We maken het wel veel te moeilijk. Kijk eens naar beleidsteksten die vaak vol met moeilijke woorden staan. Dus ik denk dat we daar met elkaar aan moeten werken. Ik wil dat de Kamer ook veel toegankelijker wordt voor mensen met verschillende achtergronden.”

Wat zijn de minst leuke aspecten aan het Kamerlid zijn?
Lisa: “Dat beleid veranderen lang kan duren en soms hebben we best zware debatten die tot midden in de nacht duren. Wat ik ook heel zwaar vind is dat mensen soms dingen aan je vragen waarvan ik vind dat ze geholpen moeten worden, maar dat ik dat als Kamerlid niet zelf kan.”

Hanneke: “Wat ik gek vind, is dat we zo laat weten wat het plenaire schema voor de volgende week is (Lisa knikt bevestigend). Echt een paar keer heb ik al gehad dat er een supergrote wet aankwam, bijvoorbeeld de Wet seksuele misdrijven, en dat we op vrijdag maar moesten kijken wanneer het was. Dan heb je dus maar een weekend de tijd daarvoor. Ik zou er voor willen pleiten dat we langer van tevoren weten wanneer er grote debatten aankomen.”

Hanneke: ‘Je moet een bepaalde openheid, empathie en nieuwsgierigheid hebben om te willen weten wat er in de samenleving speelt. Die voelsprieten zijn bij een mbo’er of universitair opgeleide echt niet anders. Dat heeft te maken met intrinsieke drive en interesse’

Hoe gaan jullie om met werkstress?
Hanneke: “Ik ben altijd wel goed geweest in het scheiden van hoofd- en bijzaken. Als je daar niet goed in bent, dan word je dat als Kamerlid vanzelf wel. Ik bepaal ook van tevoren, deze dagdelen ga ik even niet werken, of dit of dat pak ik liever in het weekend op.”

Lisa: “Ik gebruik mijn tijd heel effectief. In de trein is voor mij gewoon werktijd. Verder probeer ik mijn werk over de hele week te verdelen. Soms pak ik ook de zaterdag en zondag erbij. Sporten heb ik echt nodig als ontspanning.”

Welk advies zouden jullie jongeren die een politieke loopbaan ambiëren willen meegeven?
Hanneke: “Bemoei je op welke manier dan ook met wat er speelt in de maatschappij. Want ik denk dat het heel belangrijk is dat de nieuwe generatie zijn of haar stem laat horen. Wat je bijvoorbeeld kunt doen, is dat je je meldt bij een lokale politieke partij of afdeling waarin je actief kunt worden. Zo kun je op een laagdrempelige manier kennismaken met de politiek. Dat heb ik zelf heel leuk gevonden. Wij zijn natuurlijk in de Tweede Kamer maar met 150 volksvertegenwoordigers, maar er zijn heel veel lagen in de politiek.”

Lisa: “Want juist door actief te worden bij een lokale partij, te gaan kijken bij een gemeenteraad, of bijvoorbeeld in de medezeggenschapsraad van een schoolte gaan zitten, ontdek je of politiek echt wat voor je is en of het beeld klopt wat jij erbij had.”

Hanneke van der Werf

Leeftijd: 38 jaar
Geboren in Hengelo (Overijssel)
Opgegroeid in Rekken
Woonachtig in Voorburg
Studeerde geschiedenis & journalistiek aan de Rijksuniversiteit Groningen
Begon ooit op de politieke redactie van de NOS
Was 7 jaar gemeenteraadslid & fractievoorzitter voor D66 Den Haag
Sinds maart 2021 Kamerlid voor D66

Hanneke van der Werf. Foto: eigen foto

Lisa Westerveld

Leeftijd: 41 jaar
Geboren in Aalten
Woonachtig in Nijmegen
Voorzitter Landelijke Studentenvakbond LSVb 2007-2009
Tussen 2011-2017 werkzaam bij de Algemene Onderwijsbond (AOb)
Sinds maart 2017 Kamerlid voor GroenLinks

Lisa Westerveld. Foto: GroenLinks

 

Plaats een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

  • 17 november, 2024

    Beste Jacqueline Buhler,
    allereerst dank dat u zich om de Nederlandse taal bekommert.
    Da’s tamelijk uniek.
    Verreweg de meeste Nederlanders laten zich braaf africhten in het Amerikaans en zijn daar heel trots op en blij mee.
    Griezelig inderdaad.
    Kijk es naar de 60-er -jaren serie : The Prisoner / Patrick Mc. Goohan. 1967 British TV series.
    Een in Wales gedraaide serie die nu meer dan ooit actueel is.
    De blije burgers in deze serie… zo zijn wij Nederlanders.
    Commercieel zijn wij al eeuwen tot in de verste uithoeken aanwezig in deze wereld maar cultureel niet eens bij machte om de Belgische grens over te steken.
    Ook hebben we niet een echte hoofdstad.
    Een trendvolgend provincieplekje waar braaf alle taal- eigenheid wordt weggegooid ten voordele van kauwgom Amerikaans.
    Hoe anders is dat in Parijs, Brussel, Berlijn, Stockholm etc.
    Daar zijn ze trots op hun eigen taal.
    En terecht.
    Globalisering is ook verscheidenheid.
    Lallend en schreeuwend lijden wij Nederlanders aan een ongelooflijk cultureel minderwaardigheidscomplex.
    Deze zaken kunnen m.i. veel beter in proportie komen met het Nederlandse zijn wie we zijn.
    Ongevraagd stuur ik u onderstaande tekst door.
    Die richtte ik naar de Nederlandse overheid.
    En telkens maar weer is daar de laffe respons: niet achter mogen blijven in de globalisering.
    Waarom stuur ik u dit toe?
    Wellicht kan ik met een aantal reclame -ideeën en concepten meehelpen om onze hartstikke leuke Nederlandse taal te behouden en promoten.
    Groet en dank,
    Ton de Wit. 1030 Brussel.
    ——————————————————————————————————–
    L.S.,
    ik was een paar dagen in Nl. Deventer/ Zwolle en ook daar valt het weer pijnlijk op:
    Niet alleen zorgt het brave en gehoorzame Nederlandse minderwaardigheidsgevoel voor een willoos inleveren van de eigen Nederlandse taal in elke winkel, in elke straat en in elke kroeg,
    maar ook wordt het Nederlands dàt dan nog gebruikt wordt, uitgesproken met een steeds gekker wordend Amerikaans accent.
    Alsof we allemaal eigenlijk uit de USA komen en ons schaamtevol genoeg een tijdelijke tussenstop hebben moeten “laten welgevallen” in Nederland.
    Ik ben een Nederlander in Brussel en hou niet alleen van mijn moerstaal die ik zo’n 20 jaar heb onderwezen aan Franstaligen hier,
    maar wil die Nederlandse taal ook in ere houden.
    Waarom? Een leuke en rijke taal vol uitdrukkingen die nergens anders gebruikt worden.
    Een aap die uit de mouw komt hebben we nergens anders.
    Conservatief?
    Welnee progressief!
    Nederlands kan de taal van de toekomst zijn.
    Het is ronduit GRIEZELIG om te moeten merken tot hoever het afgerichte Nederlandse minderwaardigheidsgevoel eigenlijk gaat bij het doodzwijgen en in stilte vermoorden van haar eigen taal: Nederlands.
    In Ierland b.v. werd en wordt er voor 800 jaren geijverd voor de eigen Ierse Taal.
    En Nederland?
    Wij leveren braaf in, zelfs zonder dat ook maar iemand daarom vraagt!
    “Globalisering” in vredestijd.
    Kan je nagaan hoe “globaal” Nederlanders zich gedroegen in oorlogstijd (…)
    Komt China binnenkort aan de macht, beginnen wij Nederlanders plotseling uit volle borst Chinees te kwebbelen.
    “Globalisering” is dan opnieuw het excuus.
    Maar houdt die “globalisering” een totaal wegcijferen in van wie wij zélf zijn, van onze eigenheid?
    “M’n rug op”… zegt de pragmatische Nederlander.
    Tot leedvermaak van elke Franstalige die hier in Brussel zuchtend aan een cursus Nederlands moet beginnen:
    “Als die Nederlanders zich zélf al zo schamen voor hun eigen taal…waarom zouden wij dan nog Nederlands moeten leren?”
    Wat een armzalig volkje zijn wij eigenlijk, toch?
    Commercieel tot in de verste uithoeken van deze wereld aanwezig maar cultureel niet eens bij machte om de Belgische grens over te steken.
    PRAKTISCH zijn er een aantal mogelijkheden:
    * U laat de Nederlandse taal in stilte een zelfmoord of moet ik zeggen apoptose (?) ondergaan. Niemand zal erom treuren. Maar dan wél graag een kordater, resoluter, krachtiger AFSCHAFFING van die Nederlandse taal in die zin dat er– vanaf nu – alleen nog maar Amerikaans gesproken, geschreven en GEDACHT gaat worden.
    -Financieel voordeel: Dit bespaart enorm veel geld en uiteindelijk is geld de enige maatstaf voor ons Hollanders…. Hoeveel bespaar ik en hoeveel schuift het.
    -Moreel voordeel: wie kan het gemompel en gestotter van een zelfmoordenaar die spartelend maar nog steeds levend aan een huizenhaak hangt, blijven aanzien/aanhoren? Genadeschot. Duidelijkheid. Of een levensreddende ingreep.
    *OF U kiest ervoor –al dan niet na omvraag in “het veld” om de Nederlandse taal te laten voortbestaan. Maar dan ook graag een volledige en hartstochtelijke STEUN aan Nederlandse cultuurdragers zoals Hollandse en Vlaamse schrijvers, dichters, theatermakers, muzikanten, schilders etc. Deze mensen worden nu in de marge gedwongen en verplicht om zich eerst als succesvolle ondernemer te profileren voordat ze aan hun kunstzinnige hartenkreten toe zijn.
    Toch zijn die kunstzinnige vormgevingen wel degelijk winstgevend. Als we alleen al kijken naar de financiële waarde van een Manneken Pis, een simpel zeikerdje dat miljoenen per jaar oplevert, de Eiffeltoren in Parijs, Marble Arch in Londen of de Gaudi -werken in Barcelona, dan zien we dat deze vomgevingen een massale hoeveelheid geld in het laatje brengen. Bingo! Het enige dat telt voor ons Hollanders.
    Ja toch?
    OK dan , de sombere opgepoetste schilderijtjes van Rembrandt c.s. daargelaten.
    Of denk aan de Scandinavische film-export: levert miljoenen /miljarden op!
    Dat zijn landen met nog geen derde van de Nederlandse bevolking, die zo’n 80 jaar geleden al duidelijk en bewust gekozen hebben voor het voortbestaan van HUN EIGEN cultuur en taal.
    En Nederland? Daar praten we ondertussen perfect Amerikaans.
    Nederland loopt op cultureel vlak zo’n 80 jaar achter op de Denen, Zweden, Noren, Finnen.
    Nou en?
    Maar cultuur is poen!
    En cultuur is ook identiteit, een eigen bakkes.
    Door NU een keuze te maken: AFSCHAFFING of BEHOUD van de Nederlandse taal bespaart u miljoenen Euro.
    Fantastisch toch?
    De vraag is zelfs of het Nederlandse volk het überhaupt in de gaten zal hebben dat hun moerstaal is afgeschaft. “Met stille trom vertrokken.”… Waarschijnlijk zal er niemand in Nederland protesteren tegen een afschaffing.
    Een Goebbels had zich geen vollediger en gehoorzamer onderwerping aan zijn propaganda durven voorstellen…die Holländer DENKEN sogar auch noch in unserer Sprache!
    Toch…Waarom geen constante Nederlandse of Europese tegenhanger van ons dagelijks aankotsende Amerikaanse propaganda zoals
    NY, Los Angeles Dodgers , Stars ’n Stripes etc. etc. ?
    Waarom die dollarpropaganda niet op onze kleding vervangen door hardnekkige teksten als Waddinxsveen Zuid, Mariapolder, Zutphen, Schin op Geul, Slochteren en Vlaardingen?
    Kunnen we het ons voorstellen dat een New Yorker met Den Haag op zijn bloes rondloopt?
    Waarom die Hagenees dan wél met die N.Y.-reclame?
    Mocht u het FINANCIËLE – we hebben het hier uiteraard niet over cultuur– belang erkennen van mijn suggesties en die in de praktijk willen brengen- wil ik hierin ook financieel erkend worden met 1 procent van de bespaarde kosten. FOR SURE.
    Thank you ever so much.
    Groet,
    Ton de Wit. Brussel. Nederlandse toneelschrijver, regisseur en acteur in Brussel.

    Geplaatst door
    Ton de Wit
  • 16 september, 2024

    graag zou ik de buurtbus willen rijden

    Geplaatst door
    Frans
  • 30 december, 2023

    Hoi,
    Bij mij is belangstelling als chauffeur voor de buurtbus.
    Groet W. Kemperman Wehl

    Geplaatst door
    W.Kemperman
    • 6 februari, 2024

      Dag meneer, mevrouw Kemperman, Heeft ubelangstelling voor een vacature? Neem dan rechtstreeks contact op met de betreffende organisatie/contactpersoon Ron Blomsma (06-16665231) of coördinator Alexander Rutjes (06-48082628)of kijk voor meer informatie op http://wwwbuurtbusmontferland.nl Met vriendelijke groet, team Achterhoek Nieuws

      Geplaatst door
      admin
  • 8 september, 2023

    ik wil graag vrijwilligerswerk doen, maar niet koken. Heb altijd met PG mensen gewerkt

    Geplaatst door
    Jolien