18 maart, 2025
‘Je moet doen en dan van je fouten leren’
GROENLO – Thijs Pasman rondde in januari zijn hbo Creatieve Business af en schreef kort daarna een kritische LinkedIn-post waarin hij reflecteerde op zijn ervaringen met het hbo ten opzichte van het mbo. Hij startte 7 jaar geleden met creatief bureau Skuur. Een bureau dat logo’s ontwerpt en alle producten maakt die daaruit voortvloeien: van wandpanelen tot lichtbakken en bokalen voor de carnaval en kermis. Dit bedrijf runde hij naast zijn opleiding.
Door Barbara Pavinati
“Mijn bedrijf heet Skuur, omdat het in een schuur begonnen is. Mijn moeder spreekt de sch als sk uit en dat vond ik grappig. Zij zei dus altijd ‘skuur’ in plaats van ‘schuur’. Een voordeel is dat je met de naam Skuur niet alleen aan laserproducten vastzit,” leidt Thijs het gesprek in, “Na mijn kaderopleiding bij het AOC in Borculo en een paar jaar middenkader enginering en een afgerond mbo mediavormgeving in Doetinchem ging ik het hbo Creatieve Business in Enschede doen. Ik leerde daar veel dingen die in de praktijk minder toepasbaar bleken. Zo moesten we bijvoorbeeld vier weken lang een plan van aanpak schrijven dat in de puntjes was uitgeschreven waardoor er weinig ruimte overbleef voor creativiteit. In de praktijk werk ik liever ”hands-on”: duidelijke afspraken maken en direct beginnen.”
‘Op het hbo was ik vier weken alles tot in de puntjes aan het uitschrijven en had ik aan het eind nog steeds geen product.
Zo werkt het in het bedrijfsleven niet, weet ik uit ervaring’
Plan van aanpak niet nodig
“Op het hbo was ik vier weken alles tot in de puntjes aan het uitschrijven en had ik aan het eind nog steeds geen product. Zo werkt het in het bedrijfsleven niet, weet ik uit ervaring. Naast school werkte ik ook in mijn bedrijf Skuur. Ook mijn stagebegeleider gaf aan dat zijn personeel in de praktijk geen vier weken aan een plan van aanpak besteedt. Op het mbo werkte ik op een andere manier: daar had ik in vier weken mijn ontwerp klaar, verzamelde ik feedback van de klant en verwerkte ik die in het eindproduct, waardoor ik snel tot een concreet resultaat kwam.”
Toetsmanier twijfelachtig
“Voor een opdracht op het hbo had ik in plaats van een bierhouder een shotjeshouder ontworpen. We moesten een nieuw product verzinnen. Dat was dus goed gelukt en voor dit product kreeg ik dan ook een 9. Daarna moest ik een zelfreflectie schrijven over hoe ik vond dat het gegaan was en hoe ik dacht dat het beter zou kunnen. Ik schreef vier A4-tjes vol. Daar kreeg ik net een voldoende voor. Gemiddeld hield ik van die 9 niet veel over. Dan kun je je afvragen: ”Waar wordt je dan op beoordeeld? Ik kan mijn woorden niet zo goed op papier zetten, omdat ik vooral in beelden denk. Dat wil niet zeggen dat ik niet over mijn producten nadenk. Op zich zijn reflecties goed, maar op een gegeven moment schrijf je alleen maar dingen op waarmee je punten scoort bij de docent. Deze punten werken in theorie, maar vaak niet in de praktijk. Ik vind deze toetsmanier twijfelachtig. Tegenwoordig kan je namelijk ook gewoon tegen chat gpt zeggen: typ voor mij even een in de puntjes uitgewerkt plan van aanpak. Hoeveel heb je er dan zelf van geleerd? Plus je kan je afvragen dat als een computer dit ook kan hoeveel skills je hier daadwerkelijk voor nodig hebt. Dit kan iedereen namelijk. Een daadwerkelijk plan uitwerken is vaak een betere manier om iets te leren dan alleen een plan opstellen of in theorie iets maken.”
Heb je dan niks geleerd?
“Tijdens de opleiding Creative Business had ik als enige in mijn klas een eigen bedrijf. Dat bedrijf runde ik naast school. De laatste twee jaar hoefde ik nauwelijks meer naar school. Dan werkte ik overdag en ging ik in de avonduren huiswerk doen. Ik dacht dat er met een hbo-opleiding extra winst te behalen zou zijn bovenop de mbo-opleiding die ik al afgerond had. Ik kwam van een koude kermis thuis. Veel stof uit de eerste twee jaar was voor mij herhaling. In het 2de jaar heb ik hier en daar nog wat bij geleerd maar het 3de en vierde jaar heb ik vooral voor mijn gevoel informatie op het internet gezocht (wat iedereen kan vinden) en in een verslag gezet zodat alles goed onderbouwd was. Dat ging echt door tot elk klein dingetje. Bijvoorbeeld dat je met bronnen moet onderbouwen waarom het handig is dat een film of verhaal een begin en een eind heeft. Ik moet toegeven: er was één vak dat mij wel de ogen heeft geopend en dat is het vak psychologie. Daar leerde ik hoe het menselijk brein werkt met marketing. Heel interessant.”
Een soepele route, maar niet de juiste uitdaging
“Voordat ik naar het mbo ging zat ik op het AOC (nu Zone college) in Borculo en deed ik kader. Eerst mocht ik theoretisch doen, maar omdat ik niet goed oplette in de klas en alleen doodles zat te tekenen werd ik er de eerste week gelijk uitgestuurd. Ik werd naar het kader overgeplaatst dat ik met twee vingers in de neus haalde, omdat dit eigenlijk 2 niveaus onder mijn adviesniveau zat. In het derde jaar volgde ik een extra vak natuur- en scheikunde zodat ik mbo 4 kon doen. Daarna deed ik twee jaar Middenkader Enginering, waar ik de creativiteit miste waardoor ik op zoek ging naar een andere opleiding. Dat werd Mediavormgeving. Dat heb ik in drie jaar met veel gemak afgerond dus ik dacht dat ik meer wilde leren over dit vak zodat ik echt een specialist zou worden (of als slimmer zou worden bestempeld)”
‘Ik wil mensen die een mbo4-diploma hebben een hart onder de riem steken’
Met mooie woorden iets fouts onderbouwen
“Ik wilde vooral meer leren over marketing, zowel online als offline, maar een groot deel van de lessen draaide om hoe je iets verantwoordt of volgens de regels opschrijft. Waarom doe je de dingen zoals je ze doet? Op die manier werkt het in de praktijk niet. Je moet eerst doen en dan van je fouten leren. Het kromme is nog dat als je op een hbo iets fout doet, maar het met mooie woorden voldoende onderbouw, dat het dan toch goed is. Dat is eigenlijk toch heel gek! Het lijkt wel politiek. Ik heb de opleiding volgehouden omdat mijn externe stagebegeleider mij erg heeft aangemoedigd en ondersteund en ook een beetje omdat ik anders de prestatiebeurs moest terug betalen, haha.”
Eerder kijken naar vaardigheden
“Ik wil mensen die een mbo4-diploma hebben een hart onder de riem steken. Je hebt een hbo-diploma helemaal niet nodig. Ik dacht dat ik er een moest hebben om eerder aangenomen te worden bij bedrijven, maar zelf zal ik bij sollicitanten eerder kijken naar de vaardigheden dan naar het diploma. Ik denk dat bij bedrijven de focus vaak meer bij het resultaat ligt dan op de manier waarop je het proces verwoordt.”
Stagiair gezocht
“In de toekomst wil ik groeien met Skuur en wellicht verhuizen naar het industrieterrein in Groenlo. Zolang het nog in de skuur kan, blijf ik gezellig daar. Maar een keer wordt het te klein. Ik wil producten blijven ontwerpen die anderen niet maken zoals wandpanelen van auto’s en trekkers en lichtbakken met vrachtwagens. Ik ben een Erkend leerbedrijf en zoek nog een stagiair mediavormgeving of marketing. Het liefst uit Groenlo. Interesse? Mail naar: info@skuur.net
Thijs Pasman in zijn ‘skuur’. Foto: Janette van Egten
Beste Jacqueline Buhler,
allereerst dank dat u zich om de Nederlandse taal bekommert.
Da’s tamelijk uniek.
Verreweg de meeste Nederlanders laten zich braaf africhten in het Amerikaans en zijn daar heel trots op en blij mee.
Griezelig inderdaad.
Kijk es naar de 60-er -jaren serie : The Prisoner / Patrick Mc. Goohan. 1967 British TV series.
Een in Wales gedraaide serie die nu meer dan ooit actueel is.
De blije burgers in deze serie… zo zijn wij Nederlanders.
Commercieel zijn wij al eeuwen tot in de verste uithoeken aanwezig in deze wereld maar cultureel niet eens bij machte om de Belgische grens over te steken.
Ook hebben we niet een echte hoofdstad.
Een trendvolgend provincieplekje waar braaf alle taal- eigenheid wordt weggegooid ten voordele van kauwgom Amerikaans.
Hoe anders is dat in Parijs, Brussel, Berlijn, Stockholm etc.
Daar zijn ze trots op hun eigen taal.
En terecht.
Globalisering is ook verscheidenheid.
Lallend en schreeuwend lijden wij Nederlanders aan een ongelooflijk cultureel minderwaardigheidscomplex.
Deze zaken kunnen m.i. veel beter in proportie komen met het Nederlandse zijn wie we zijn.
Ongevraagd stuur ik u onderstaande tekst door.
Die richtte ik naar de Nederlandse overheid.
En telkens maar weer is daar de laffe respons: niet achter mogen blijven in de globalisering.
Waarom stuur ik u dit toe?
Wellicht kan ik met een aantal reclame -ideeën en concepten meehelpen om onze hartstikke leuke Nederlandse taal te behouden en promoten.
Groet en dank,
Ton de Wit. 1030 Brussel.
——————————————————————————————————–
L.S.,
ik was een paar dagen in Nl. Deventer/ Zwolle en ook daar valt het weer pijnlijk op:
Niet alleen zorgt het brave en gehoorzame Nederlandse minderwaardigheidsgevoel voor een willoos inleveren van de eigen Nederlandse taal in elke winkel, in elke straat en in elke kroeg,
maar ook wordt het Nederlands dàt dan nog gebruikt wordt, uitgesproken met een steeds gekker wordend Amerikaans accent.
Alsof we allemaal eigenlijk uit de USA komen en ons schaamtevol genoeg een tijdelijke tussenstop hebben moeten “laten welgevallen” in Nederland.
Ik ben een Nederlander in Brussel en hou niet alleen van mijn moerstaal die ik zo’n 20 jaar heb onderwezen aan Franstaligen hier,
maar wil die Nederlandse taal ook in ere houden.
Waarom? Een leuke en rijke taal vol uitdrukkingen die nergens anders gebruikt worden.
Een aap die uit de mouw komt hebben we nergens anders.
Conservatief?
Welnee progressief!
Nederlands kan de taal van de toekomst zijn.
Het is ronduit GRIEZELIG om te moeten merken tot hoever het afgerichte Nederlandse minderwaardigheidsgevoel eigenlijk gaat bij het doodzwijgen en in stilte vermoorden van haar eigen taal: Nederlands.
In Ierland b.v. werd en wordt er voor 800 jaren geijverd voor de eigen Ierse Taal.
En Nederland?
Wij leveren braaf in, zelfs zonder dat ook maar iemand daarom vraagt!
“Globalisering” in vredestijd.
Kan je nagaan hoe “globaal” Nederlanders zich gedroegen in oorlogstijd (…)
Komt China binnenkort aan de macht, beginnen wij Nederlanders plotseling uit volle borst Chinees te kwebbelen.
“Globalisering” is dan opnieuw het excuus.
Maar houdt die “globalisering” een totaal wegcijferen in van wie wij zélf zijn, van onze eigenheid?
“M’n rug op”… zegt de pragmatische Nederlander.
Tot leedvermaak van elke Franstalige die hier in Brussel zuchtend aan een cursus Nederlands moet beginnen:
“Als die Nederlanders zich zélf al zo schamen voor hun eigen taal…waarom zouden wij dan nog Nederlands moeten leren?”
Wat een armzalig volkje zijn wij eigenlijk, toch?
Commercieel tot in de verste uithoeken van deze wereld aanwezig maar cultureel niet eens bij machte om de Belgische grens over te steken.
PRAKTISCH zijn er een aantal mogelijkheden:
* U laat de Nederlandse taal in stilte een zelfmoord of moet ik zeggen apoptose (?) ondergaan. Niemand zal erom treuren. Maar dan wél graag een kordater, resoluter, krachtiger AFSCHAFFING van die Nederlandse taal in die zin dat er– vanaf nu – alleen nog maar Amerikaans gesproken, geschreven en GEDACHT gaat worden.
-Financieel voordeel: Dit bespaart enorm veel geld en uiteindelijk is geld de enige maatstaf voor ons Hollanders…. Hoeveel bespaar ik en hoeveel schuift het.
-Moreel voordeel: wie kan het gemompel en gestotter van een zelfmoordenaar die spartelend maar nog steeds levend aan een huizenhaak hangt, blijven aanzien/aanhoren? Genadeschot. Duidelijkheid. Of een levensreddende ingreep.
*OF U kiest ervoor –al dan niet na omvraag in “het veld” om de Nederlandse taal te laten voortbestaan. Maar dan ook graag een volledige en hartstochtelijke STEUN aan Nederlandse cultuurdragers zoals Hollandse en Vlaamse schrijvers, dichters, theatermakers, muzikanten, schilders etc. Deze mensen worden nu in de marge gedwongen en verplicht om zich eerst als succesvolle ondernemer te profileren voordat ze aan hun kunstzinnige hartenkreten toe zijn.
Toch zijn die kunstzinnige vormgevingen wel degelijk winstgevend. Als we alleen al kijken naar de financiële waarde van een Manneken Pis, een simpel zeikerdje dat miljoenen per jaar oplevert, de Eiffeltoren in Parijs, Marble Arch in Londen of de Gaudi -werken in Barcelona, dan zien we dat deze vomgevingen een massale hoeveelheid geld in het laatje brengen. Bingo! Het enige dat telt voor ons Hollanders.
Ja toch?
OK dan , de sombere opgepoetste schilderijtjes van Rembrandt c.s. daargelaten.
Of denk aan de Scandinavische film-export: levert miljoenen /miljarden op!
Dat zijn landen met nog geen derde van de Nederlandse bevolking, die zo’n 80 jaar geleden al duidelijk en bewust gekozen hebben voor het voortbestaan van HUN EIGEN cultuur en taal.
En Nederland? Daar praten we ondertussen perfect Amerikaans.
Nederland loopt op cultureel vlak zo’n 80 jaar achter op de Denen, Zweden, Noren, Finnen.
Nou en?
Maar cultuur is poen!
En cultuur is ook identiteit, een eigen bakkes.
Door NU een keuze te maken: AFSCHAFFING of BEHOUD van de Nederlandse taal bespaart u miljoenen Euro.
Fantastisch toch?
De vraag is zelfs of het Nederlandse volk het überhaupt in de gaten zal hebben dat hun moerstaal is afgeschaft. “Met stille trom vertrokken.”… Waarschijnlijk zal er niemand in Nederland protesteren tegen een afschaffing.
Een Goebbels had zich geen vollediger en gehoorzamer onderwerping aan zijn propaganda durven voorstellen…die Holländer DENKEN sogar auch noch in unserer Sprache!
Toch…Waarom geen constante Nederlandse of Europese tegenhanger van ons dagelijks aankotsende Amerikaanse propaganda zoals
NY, Los Angeles Dodgers , Stars ’n Stripes etc. etc. ?
Waarom die dollarpropaganda niet op onze kleding vervangen door hardnekkige teksten als Waddinxsveen Zuid, Mariapolder, Zutphen, Schin op Geul, Slochteren en Vlaardingen?
Kunnen we het ons voorstellen dat een New Yorker met Den Haag op zijn bloes rondloopt?
Waarom die Hagenees dan wél met die N.Y.-reclame?
Mocht u het FINANCIËLE – we hebben het hier uiteraard niet over cultuur– belang erkennen van mijn suggesties en die in de praktijk willen brengen- wil ik hierin ook financieel erkend worden met 1 procent van de bespaarde kosten. FOR SURE.
Thank you ever so much.
Groet,
Ton de Wit. Brussel. Nederlandse toneelschrijver, regisseur en acteur in Brussel.
graag zou ik de buurtbus willen rijden
Hoi,
Bij mij is belangstelling als chauffeur voor de buurtbus.
Groet W. Kemperman Wehl
Dag meneer, mevrouw Kemperman, Heeft ubelangstelling voor een vacature? Neem dan rechtstreeks contact op met de betreffende organisatie/contactpersoon Ron Blomsma (06-16665231) of coördinator Alexander Rutjes (06-48082628)of kijk voor meer informatie op http://wwwbuurtbusmontferland.nl Met vriendelijke groet, team Achterhoek Nieuws
ik wil graag vrijwilligerswerk doen, maar niet koken. Heb altijd met PG mensen gewerkt
Dag Jolien, Heb je belangstelling voor een vacature? Neem dan rechtstreeks contact op met de betreffende organisatie/contactpersoon of kijk voor meer informatie op http://www.vrijwilligerscentraledoetinchem.nl of via info@vrijwilligerscentraledoetinchem.nl 0314-366734. Met vriendelijke groet, team Achterhoek Nieuws