25 maart, 2025
‘Zelf zie ik het helemaal niet als iets stoers, maar als een cadeautje aan mezelf‘
LICHTENVOORDE – “’Wat stoer van je dat je dat doet!’ zijn woorden die de laatste maanden vaak tegen mij gezegd zijn. Waarom? Vanwege mijn carrièreswitch op 59-jarige leeftijd. Ik heb 38 jaar eerst bij de Bibliotheek Lichtenvoorde en later bij de Bibliotheek Oost-Achterhoek gewerkt. Per 1 januari ben ik begonnen als beleidsmedewerker kunst en cultuur bij de gemeente Oost Gelre. Zelf zie ik het helemaal niet als iets stoers, maar als een cadeautje aan mezelfDoor Barbara Pavinati
“Mijn carrière bij de bibliotheek startte ik als jeugdbibliothecaris, na negentien jaar werd ik pr- en communicatiemedewerker en de laatste jaren combineerde ik pr en communicatie met die van programmamaker. Die laatste combinatie was de leukste ooit. Tussendoor heb ik ook interimklusjes voor andere bibliotheken gedaan en was ik een paar jaar teamleider van het team social media bij de Koninklijke Bibliotheek.”
‘Ik gunde het mezelf, door te solliciteren,
om nog iets te mogen leren in plaats van anderen iets te leren’
Onverwachte wending
“Ik was niet bewust aan het zoeken, maar toen de kans zich voordeed om als beleidsmedewerker kunst en cultuur bij de gemeente Oost Gelre te gaan werken zag ik dat als een cadeautje aan mezelf. Het was een onverwachte wending, want ik zag tot dat moment mijzelf toch wel tot mijn pensioen bij de bibliotheek werken. Ik gunde het mezelf, door te solliciteren, om nog iets te mogen leren in plaats van anderen iets te leren. Met deze functie stap ik uit mijn comfortzone, maar dat is iets wat ik in mijn leven regelmatig gedaan heb en doe. Zo heb ik namens alle Achterhoekse bibliotheken de bibliotheek op de Zwarte Cross helpen opzetten en coördineren. Een heerlijke en onverwachte stap uit de bibliotheekcomfortzone. Dat verwachtte ook niemand.”
Voelsprieten in de Oost Gelrese cultuur
“Meerdere mensen hadden mij over de functie van beleidsmedewerker getipt toen deze vrijkwam. Terwijl ik de vacature las dacht ik: ‘Dit past mij eigenlijk heel goed’. Ik werd uitgenodigd op gesprek en na afloop fietste ik heel ontspannen en tevreden naar huis. Naar mijn gevoel had ik kunnen laten zien wie ik ben en wat ik in huis heb. Ik heb een mooi netwerk met voelsprieten in cultureel Oost Gelre, maar je moet natuurlijk ook passen bij het team waarin je terechtkomt en een aanvulling kunnen vormen voor de balans in het team. Als ik het niet zou worden, dan zochten ze echt een heel ander type mens, was mijn conclusie. Alleen al het voeren van het gesprek was een openbaring en ik dacht ‘Als dit niks wordt, is alleen het gesprek al aanleiding om de blik meer naar buiten te richten en te blijven kijken naar kansen.’ Toch wel tot mijn verrassing mocht ik per januari gaan beginnen als beleidsmedewerker.”
Kunst koppelen aan andere beleidsterreinen
“Kunst en cultuur hebben raakvlakken met verschillende terreinen zoals het sociaal domein en bijvoorbeeld het feit dat Oost Gelre een evenementengemeente is. Ik zie het als een uitdaging om kunst te koppelen aan alle andere beleidsterreinen van de gemeente. En ik denk dat dat best moet lukken. Ik werk in een kantoortuin waar veel groeit en bloeit. Er is veel contact tussen medewerkers met verschillende expertises. Het is een tuin waarin als het ware heel de gemeente bij elkaar komt. In de bibliotheek had ik een eenpitter-functie en kon ik mijn eigen gang gaan. Ik mocht zelf dingen bedenken en vervolgens uitvoeren. Het was voor mij een openbaring om te zien en te ervaren hoe collega’s bij de gemeente uit diverse vakgebieden elkaar vinden tijdens overleggen, waardoor besluiten en/of voorstellen weloverwogen ontstaan.”
Samen tot een besluit komen
De eerste werkweken waren behoorlijk overdonderend. Tijdens mijn eerste werkzaamheden had ik de neiging om er vooral in mijn eentje op te gaan zwoegen. Maar de vraag ‘hoe pak ik dit aan?’ bracht mij vooral het inzicht dat ik hulp kon en mocht vragen. Ik merk dat mijn collega’s mij graag met raad en daad bijstaan. Een hele fijne ervaring. De bedrijfscultuur is een stukje formeler dan bij de bibliotheek. Procedures zijn bijvoorbeeld goed vastgelegd. Verder is het lastig te vergelijken, omdat de bibliotheek gespecialiseerd is op een bepaald gebied en de gemeente diverse expertises kent.
Kunst en cultuur is een rijk landschap in Oost Gelre
De bibliotheek opereert in een groot deel van het kunst- en cultuurlandschap, maar dat wil niet zeggen dat ik daarom het hele landschap al ken. Onze gemeente kent een rijk cultureel landschap. Veel verenigingen, organisaties en evenementen, van Kreatief in Vrije Tijd tot kermissen en carnaval, van muziekverenigingen tot individuele kunstenaars, die allen kleur geven aan Oost Gelre. In de afgelopen twee maanden heb ik onder andere ervaren hoe bevlogen de vrijwilligers en organisaties zijn die zich met kunst en cultuur bezighouden. Ze denken mee en dragen zelf oplossingen aan. Het is een voorrecht om hen in mijn nieuwe rol te kunnen ondersteunen.”
‘Natuurlijk kan blijken dat je een foute keuze hebt gemaakt,
maar daarna zijn er ook altijd zijwegen en afslagen. Wees niet te bang’
Van baan wisselen is gezond
“Ik denk dat het heel gezond is om af en toe van baan te wisselen of bij je werkgever andere taken te gaan verrichten. Maar het moet wel bij je passen. Bij de bibliotheek hikte ik tegen de drempel aan van veertig jaar in dienst zijn. In dat jubileumfeest had ik eigenlijk niet veel zin. Nu heb ik een heel leuk afscheidsfeest gehad, zodat ik mijn dienstjaren mooi kon afronden. Het overstappen naar een nieuwe baan kan best moeilijk zijn, want je geeft zekerheden op. Natuurlijk kan blijken dat je een foute keuze hebt gemaakt, maar daarna zijn er ook altijd zijwegen en afslagen. Wees niet te bang!”
Resy Oonk bij de Boekenmuur van de bibliotheek Lichtenvoorde. Een samenwerking tussen de gemeente en de bibliotheek (door Geef Lichtenvoorde Kleur). Foto: Thijmen Oonk
Beste Jacqueline Buhler,
allereerst dank dat u zich om de Nederlandse taal bekommert.
Da’s tamelijk uniek.
Verreweg de meeste Nederlanders laten zich braaf africhten in het Amerikaans en zijn daar heel trots op en blij mee.
Griezelig inderdaad.
Kijk es naar de 60-er -jaren serie : The Prisoner / Patrick Mc. Goohan. 1967 British TV series.
Een in Wales gedraaide serie die nu meer dan ooit actueel is.
De blije burgers in deze serie… zo zijn wij Nederlanders.
Commercieel zijn wij al eeuwen tot in de verste uithoeken aanwezig in deze wereld maar cultureel niet eens bij machte om de Belgische grens over te steken.
Ook hebben we niet een echte hoofdstad.
Een trendvolgend provincieplekje waar braaf alle taal- eigenheid wordt weggegooid ten voordele van kauwgom Amerikaans.
Hoe anders is dat in Parijs, Brussel, Berlijn, Stockholm etc.
Daar zijn ze trots op hun eigen taal.
En terecht.
Globalisering is ook verscheidenheid.
Lallend en schreeuwend lijden wij Nederlanders aan een ongelooflijk cultureel minderwaardigheidscomplex.
Deze zaken kunnen m.i. veel beter in proportie komen met het Nederlandse zijn wie we zijn.
Ongevraagd stuur ik u onderstaande tekst door.
Die richtte ik naar de Nederlandse overheid.
En telkens maar weer is daar de laffe respons: niet achter mogen blijven in de globalisering.
Waarom stuur ik u dit toe?
Wellicht kan ik met een aantal reclame -ideeën en concepten meehelpen om onze hartstikke leuke Nederlandse taal te behouden en promoten.
Groet en dank,
Ton de Wit. 1030 Brussel.
——————————————————————————————————–
L.S.,
ik was een paar dagen in Nl. Deventer/ Zwolle en ook daar valt het weer pijnlijk op:
Niet alleen zorgt het brave en gehoorzame Nederlandse minderwaardigheidsgevoel voor een willoos inleveren van de eigen Nederlandse taal in elke winkel, in elke straat en in elke kroeg,
maar ook wordt het Nederlands dàt dan nog gebruikt wordt, uitgesproken met een steeds gekker wordend Amerikaans accent.
Alsof we allemaal eigenlijk uit de USA komen en ons schaamtevol genoeg een tijdelijke tussenstop hebben moeten “laten welgevallen” in Nederland.
Ik ben een Nederlander in Brussel en hou niet alleen van mijn moerstaal die ik zo’n 20 jaar heb onderwezen aan Franstaligen hier,
maar wil die Nederlandse taal ook in ere houden.
Waarom? Een leuke en rijke taal vol uitdrukkingen die nergens anders gebruikt worden.
Een aap die uit de mouw komt hebben we nergens anders.
Conservatief?
Welnee progressief!
Nederlands kan de taal van de toekomst zijn.
Het is ronduit GRIEZELIG om te moeten merken tot hoever het afgerichte Nederlandse minderwaardigheidsgevoel eigenlijk gaat bij het doodzwijgen en in stilte vermoorden van haar eigen taal: Nederlands.
In Ierland b.v. werd en wordt er voor 800 jaren geijverd voor de eigen Ierse Taal.
En Nederland?
Wij leveren braaf in, zelfs zonder dat ook maar iemand daarom vraagt!
“Globalisering” in vredestijd.
Kan je nagaan hoe “globaal” Nederlanders zich gedroegen in oorlogstijd (…)
Komt China binnenkort aan de macht, beginnen wij Nederlanders plotseling uit volle borst Chinees te kwebbelen.
“Globalisering” is dan opnieuw het excuus.
Maar houdt die “globalisering” een totaal wegcijferen in van wie wij zélf zijn, van onze eigenheid?
“M’n rug op”… zegt de pragmatische Nederlander.
Tot leedvermaak van elke Franstalige die hier in Brussel zuchtend aan een cursus Nederlands moet beginnen:
“Als die Nederlanders zich zélf al zo schamen voor hun eigen taal…waarom zouden wij dan nog Nederlands moeten leren?”
Wat een armzalig volkje zijn wij eigenlijk, toch?
Commercieel tot in de verste uithoeken van deze wereld aanwezig maar cultureel niet eens bij machte om de Belgische grens over te steken.
PRAKTISCH zijn er een aantal mogelijkheden:
* U laat de Nederlandse taal in stilte een zelfmoord of moet ik zeggen apoptose (?) ondergaan. Niemand zal erom treuren. Maar dan wél graag een kordater, resoluter, krachtiger AFSCHAFFING van die Nederlandse taal in die zin dat er– vanaf nu – alleen nog maar Amerikaans gesproken, geschreven en GEDACHT gaat worden.
-Financieel voordeel: Dit bespaart enorm veel geld en uiteindelijk is geld de enige maatstaf voor ons Hollanders…. Hoeveel bespaar ik en hoeveel schuift het.
-Moreel voordeel: wie kan het gemompel en gestotter van een zelfmoordenaar die spartelend maar nog steeds levend aan een huizenhaak hangt, blijven aanzien/aanhoren? Genadeschot. Duidelijkheid. Of een levensreddende ingreep.
*OF U kiest ervoor –al dan niet na omvraag in “het veld” om de Nederlandse taal te laten voortbestaan. Maar dan ook graag een volledige en hartstochtelijke STEUN aan Nederlandse cultuurdragers zoals Hollandse en Vlaamse schrijvers, dichters, theatermakers, muzikanten, schilders etc. Deze mensen worden nu in de marge gedwongen en verplicht om zich eerst als succesvolle ondernemer te profileren voordat ze aan hun kunstzinnige hartenkreten toe zijn.
Toch zijn die kunstzinnige vormgevingen wel degelijk winstgevend. Als we alleen al kijken naar de financiële waarde van een Manneken Pis, een simpel zeikerdje dat miljoenen per jaar oplevert, de Eiffeltoren in Parijs, Marble Arch in Londen of de Gaudi -werken in Barcelona, dan zien we dat deze vomgevingen een massale hoeveelheid geld in het laatje brengen. Bingo! Het enige dat telt voor ons Hollanders.
Ja toch?
OK dan , de sombere opgepoetste schilderijtjes van Rembrandt c.s. daargelaten.
Of denk aan de Scandinavische film-export: levert miljoenen /miljarden op!
Dat zijn landen met nog geen derde van de Nederlandse bevolking, die zo’n 80 jaar geleden al duidelijk en bewust gekozen hebben voor het voortbestaan van HUN EIGEN cultuur en taal.
En Nederland? Daar praten we ondertussen perfect Amerikaans.
Nederland loopt op cultureel vlak zo’n 80 jaar achter op de Denen, Zweden, Noren, Finnen.
Nou en?
Maar cultuur is poen!
En cultuur is ook identiteit, een eigen bakkes.
Door NU een keuze te maken: AFSCHAFFING of BEHOUD van de Nederlandse taal bespaart u miljoenen Euro.
Fantastisch toch?
De vraag is zelfs of het Nederlandse volk het überhaupt in de gaten zal hebben dat hun moerstaal is afgeschaft. “Met stille trom vertrokken.”… Waarschijnlijk zal er niemand in Nederland protesteren tegen een afschaffing.
Een Goebbels had zich geen vollediger en gehoorzamer onderwerping aan zijn propaganda durven voorstellen…die Holländer DENKEN sogar auch noch in unserer Sprache!
Toch…Waarom geen constante Nederlandse of Europese tegenhanger van ons dagelijks aankotsende Amerikaanse propaganda zoals
NY, Los Angeles Dodgers , Stars ’n Stripes etc. etc. ?
Waarom die dollarpropaganda niet op onze kleding vervangen door hardnekkige teksten als Waddinxsveen Zuid, Mariapolder, Zutphen, Schin op Geul, Slochteren en Vlaardingen?
Kunnen we het ons voorstellen dat een New Yorker met Den Haag op zijn bloes rondloopt?
Waarom die Hagenees dan wél met die N.Y.-reclame?
Mocht u het FINANCIËLE – we hebben het hier uiteraard niet over cultuur– belang erkennen van mijn suggesties en die in de praktijk willen brengen- wil ik hierin ook financieel erkend worden met 1 procent van de bespaarde kosten. FOR SURE.
Thank you ever so much.
Groet,
Ton de Wit. Brussel. Nederlandse toneelschrijver, regisseur en acteur in Brussel.
graag zou ik de buurtbus willen rijden
Hoi,
Bij mij is belangstelling als chauffeur voor de buurtbus.
Groet W. Kemperman Wehl
Dag meneer, mevrouw Kemperman, Heeft ubelangstelling voor een vacature? Neem dan rechtstreeks contact op met de betreffende organisatie/contactpersoon Ron Blomsma (06-16665231) of coördinator Alexander Rutjes (06-48082628)of kijk voor meer informatie op http://wwwbuurtbusmontferland.nl Met vriendelijke groet, team Achterhoek Nieuws
ik wil graag vrijwilligerswerk doen, maar niet koken. Heb altijd met PG mensen gewerkt
Dag Jolien, Heb je belangstelling voor een vacature? Neem dan rechtstreeks contact op met de betreffende organisatie/contactpersoon of kijk voor meer informatie op http://www.vrijwilligerscentraledoetinchem.nl of via info@vrijwilligerscentraledoetinchem.nl 0314-366734. Met vriendelijke groet, team Achterhoek Nieuws