WINTERSWIJK/HAAKSBERGEN – Peter Dibbets uit Winterswijk was jarenlang op zoek naar werk waarbij hij iets kon betekenen voor mensen. Liefst in de uitvaartwereld. Dat leek maar niet te lukken, totdat Esther Startman, directeur/eigenaar van Uitvaartcentrum Startman zijn wens op LinkedIn las. “Op dat moment zaten we net in de afronding van de bouw van ons nieuwe uitvaartcentrum in het buitengebied. Mijn moeder kende Peter vanuit vorige crematoria en wist hoe goed en serieus hij zijn werk deed”, zegt Danny Wiggers, zoon van Esther en beoogd opvolger. “We nodigden Peter uit voor een gesprek en er was meteen een klik.” Peter kon het aanvankelijk niet geloven, maar inmiddels heeft hij een vaste aanstelling.

 ‘Tegenover de fysieke beperking van Peter staat zoveel compensatie wat betreft zijn visie en ideeën’

“Zo zie je maar”, zegt Peter. “Je moet altijd blijven geloven in je dromen en je niet neerleggen bij tegenslagen. Dankzij die instelling kwam ik bij Startman terecht en zit ik nu helemaal op mijn plek.” Peter vervoert en verzorgt overledenen en doet daarnaast nog tal van andere werkzaamheden. Hij kreeg de kans om stap voor stap invulling aan zijn werk te geven. “Peter sluit heel goed aan bij ons bedrijf. Hij heeft een toegevoegde waarde voor ons team. We hebben veel van elkaar geleerd.”

Volwaardige collega
Startman had de intentie om Peter verder te helpen om zijn grote wens te realiseren. Gaandeweg kreeg Peter de kans om invulling te geven aan de kans die hem werd geboden. De uitvaartwereld was niet nieuw, de werkomgeving wel. Maar ook dat wende snel. “Mijn baan voelde meteen als een warm bad. Ik begon als oproepkracht in een pak dat door oma Startman op maat werd gemaakt. Met een voorkeur voor het vervoeren en verzorgen van overledenen ben ik een volwaardige collega van het team. Vooral zieken- en verzorgingshuizen zijn inmiddels bekend werkterrein voor me. Soms is een situatie minder geschikt om een overledene op te halen vanwege mijn lichamelijke beperking. Tegelijkertijd gaf Startman me de gelegenheid om te kijken wat ik nog meer zou kunnen betekenen voor het bedrijf. Gelukkig bleken er genoeg andere werkzaamheden te zijn die ik geleidelijk aan kon uitvoeren.“

Eigen invulling
En zo creëerde Peter zijn eigen baan. Tijdens de verhuisperiode maakte hij kasten schoon en maakte hij stellingen uit het oude uitvaartcentrum gebruiksklaar. Inmiddels beheert Peter zelfstandig de voorraad. Alles is keurig netjes gesorteerd zodat je in één oogopslag ziet hoe het ervoor staat. “Elke werkdag controleer ik standaard de voorraad. Verder ondersteun ik bij uitvaarten, zorg ik ervoor dat de rouwauto’s er piekfijn uitzien en maai ik het gras.” Een afwisselende baan die hij met veel plezier doet. “Een takenpakket waar Peter zelf de hand in had en hem goed past. Hij doet zijn werk heel ordelijk en precies, met oog voor detail”, licht Danny toe. Het uitvaartvak is onvoorspelbaar en vraagt ook om flexibiliteit, ervaart Peter. “Soms is er een melding en ben ik een halve dag bezig met ophalen en verzorgen van de overledene, als de familie dat wil samen met de familie. Het is zó mooi werk, ik vind het geweldig om te mogen doen. En die afwisseling, daar houd ik ook van.”

Van elkaar leren
En Peter doet meer. “Tijdens onze open dag gaf hij een lezing over zijn werk. We merken dat veel mensen het geweldig vinden dat Peter de kans krijgt om hier te werken”, vertelt Danny. “Ook wij hebben veel geleerd van Peter. In het uitvaartvak is het rennen of stilstaan. Door Peter nemen we standaard pauze om 10.00 uur, tussen de middag en om 16.00 uur. We zitten dan met het team bij elkaar. Dat biedt niet alleen structuur, maar zorgt ook voor saamhorigheid. Daarnaast is Peter een mooie schakel in de omgang met families met iemand met een beperking. Hij voelt meteen aan wat mensen willen. Dankzij zijn inbreng leren we als bedrijf omgaan met mensen met een beperking en hun naasten. “Neem de mensen vooral zoals ze zijn en ga vooral niet betuttelen”, benadrukt Peter. “Spreek mensen met een beperking aan en richt je niet op hun begeleider”. Het klinkt zo logisch en dat is het ook, zegt Danny. “En het werkt.” Peter is verrast door die mooie complimenten. “Bij mij gaat dat vanzelf, ik ben me daar niet van bewust”, zegt hij.

Maatschappelijke bijdrage
“Ons bedrijf wil graag een maatschappelijke bijdrage leveren. Niet alleen door mensen bij te staan in moeilijke tijden, maar ook vanuit onze visie. Werken met een diversiteit aan mensen hoort daarbij. Tegenover de fysieke beperking van Peter staat zoveel compensatie wat betreft zijn visie en ideeën. De samenwerking is allesbehalve beperkt. Integendeel, die is juist heel veelzijdig. Super. En trouwens, als ik vijftig ben, kan ik fysiek ook niet meer wat ik nu kan”, zegt Danny. “Ik ben blij dat we de samenwerking zijn aangegaan. Als je niets probeert, weet je ook niet wat je samen waar kunt maken.” “Dus”, beaamt Peter, “ga je droom achterna, het leven is te kort om bij de pakken neer te zitten. Zit niet hele dagen thuis, ga het gesprek aan. Zet eens een stap waarvan je vooraf niet weet wat de uitkomst zal zijn.” En hij zegt dat niet alleen tegen werknemers, maar ook tegen werkgevers.

 

Familiebedrijf Startman
Uitvaartcentrum Startman startte in 2002 aan de Werfheegde in Haaksbergen en verhuisde vorig jaar naar de Eibergestraat. Op het terrein van Erve Harink in het buitengebied beschikt het familiebedrijf over 24 uur opbaarkamers, de herdenkingszaal, een koffiekamer, rouwwagens, sprekers en een drukkerij.   
Peter Dibbets volgde de opleiding Medewerker uitvaartcentrum in Arnhem en werkt sinds 1 december 2023 bij Startman. Sinds 1 december vorig jaar heeft Peter een vaste aanstelling, gedetacheerd vanuit Fijnder, werkleerbedrijf Oost Achterhoek.

“Naast ondersteunende werkzaamheden, delen we verhalen en wisselen we ervaringen uit.” Op de voorgrond Peter Dibbets samen met Danny Wiggers in de herdenkingszaal van Uitvaartcentrum Startman. Foto: De Schepper&Co

Team Startman. Foto: Eigen foto

Plaats een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

  • 17 november, 2024

    Beste Jacqueline Buhler,
    allereerst dank dat u zich om de Nederlandse taal bekommert.
    Da’s tamelijk uniek.
    Verreweg de meeste Nederlanders laten zich braaf africhten in het Amerikaans en zijn daar heel trots op en blij mee.
    Griezelig inderdaad.
    Kijk es naar de 60-er -jaren serie : The Prisoner / Patrick Mc. Goohan. 1967 British TV series.
    Een in Wales gedraaide serie die nu meer dan ooit actueel is.
    De blije burgers in deze serie… zo zijn wij Nederlanders.
    Commercieel zijn wij al eeuwen tot in de verste uithoeken aanwezig in deze wereld maar cultureel niet eens bij machte om de Belgische grens over te steken.
    Ook hebben we niet een echte hoofdstad.
    Een trendvolgend provincieplekje waar braaf alle taal- eigenheid wordt weggegooid ten voordele van kauwgom Amerikaans.
    Hoe anders is dat in Parijs, Brussel, Berlijn, Stockholm etc.
    Daar zijn ze trots op hun eigen taal.
    En terecht.
    Globalisering is ook verscheidenheid.
    Lallend en schreeuwend lijden wij Nederlanders aan een ongelooflijk cultureel minderwaardigheidscomplex.
    Deze zaken kunnen m.i. veel beter in proportie komen met het Nederlandse zijn wie we zijn.
    Ongevraagd stuur ik u onderstaande tekst door.
    Die richtte ik naar de Nederlandse overheid.
    En telkens maar weer is daar de laffe respons: niet achter mogen blijven in de globalisering.
    Waarom stuur ik u dit toe?
    Wellicht kan ik met een aantal reclame -ideeën en concepten meehelpen om onze hartstikke leuke Nederlandse taal te behouden en promoten.
    Groet en dank,
    Ton de Wit. 1030 Brussel.
    ——————————————————————————————————–
    L.S.,
    ik was een paar dagen in Nl. Deventer/ Zwolle en ook daar valt het weer pijnlijk op:
    Niet alleen zorgt het brave en gehoorzame Nederlandse minderwaardigheidsgevoel voor een willoos inleveren van de eigen Nederlandse taal in elke winkel, in elke straat en in elke kroeg,
    maar ook wordt het Nederlands dàt dan nog gebruikt wordt, uitgesproken met een steeds gekker wordend Amerikaans accent.
    Alsof we allemaal eigenlijk uit de USA komen en ons schaamtevol genoeg een tijdelijke tussenstop hebben moeten “laten welgevallen” in Nederland.
    Ik ben een Nederlander in Brussel en hou niet alleen van mijn moerstaal die ik zo’n 20 jaar heb onderwezen aan Franstaligen hier,
    maar wil die Nederlandse taal ook in ere houden.
    Waarom? Een leuke en rijke taal vol uitdrukkingen die nergens anders gebruikt worden.
    Een aap die uit de mouw komt hebben we nergens anders.
    Conservatief?
    Welnee progressief!
    Nederlands kan de taal van de toekomst zijn.
    Het is ronduit GRIEZELIG om te moeten merken tot hoever het afgerichte Nederlandse minderwaardigheidsgevoel eigenlijk gaat bij het doodzwijgen en in stilte vermoorden van haar eigen taal: Nederlands.
    In Ierland b.v. werd en wordt er voor 800 jaren geijverd voor de eigen Ierse Taal.
    En Nederland?
    Wij leveren braaf in, zelfs zonder dat ook maar iemand daarom vraagt!
    “Globalisering” in vredestijd.
    Kan je nagaan hoe “globaal” Nederlanders zich gedroegen in oorlogstijd (…)
    Komt China binnenkort aan de macht, beginnen wij Nederlanders plotseling uit volle borst Chinees te kwebbelen.
    “Globalisering” is dan opnieuw het excuus.
    Maar houdt die “globalisering” een totaal wegcijferen in van wie wij zélf zijn, van onze eigenheid?
    “M’n rug op”… zegt de pragmatische Nederlander.
    Tot leedvermaak van elke Franstalige die hier in Brussel zuchtend aan een cursus Nederlands moet beginnen:
    “Als die Nederlanders zich zélf al zo schamen voor hun eigen taal…waarom zouden wij dan nog Nederlands moeten leren?”
    Wat een armzalig volkje zijn wij eigenlijk, toch?
    Commercieel tot in de verste uithoeken van deze wereld aanwezig maar cultureel niet eens bij machte om de Belgische grens over te steken.
    PRAKTISCH zijn er een aantal mogelijkheden:
    * U laat de Nederlandse taal in stilte een zelfmoord of moet ik zeggen apoptose (?) ondergaan. Niemand zal erom treuren. Maar dan wél graag een kordater, resoluter, krachtiger AFSCHAFFING van die Nederlandse taal in die zin dat er– vanaf nu – alleen nog maar Amerikaans gesproken, geschreven en GEDACHT gaat worden.
    -Financieel voordeel: Dit bespaart enorm veel geld en uiteindelijk is geld de enige maatstaf voor ons Hollanders…. Hoeveel bespaar ik en hoeveel schuift het.
    -Moreel voordeel: wie kan het gemompel en gestotter van een zelfmoordenaar die spartelend maar nog steeds levend aan een huizenhaak hangt, blijven aanzien/aanhoren? Genadeschot. Duidelijkheid. Of een levensreddende ingreep.
    *OF U kiest ervoor –al dan niet na omvraag in “het veld” om de Nederlandse taal te laten voortbestaan. Maar dan ook graag een volledige en hartstochtelijke STEUN aan Nederlandse cultuurdragers zoals Hollandse en Vlaamse schrijvers, dichters, theatermakers, muzikanten, schilders etc. Deze mensen worden nu in de marge gedwongen en verplicht om zich eerst als succesvolle ondernemer te profileren voordat ze aan hun kunstzinnige hartenkreten toe zijn.
    Toch zijn die kunstzinnige vormgevingen wel degelijk winstgevend. Als we alleen al kijken naar de financiële waarde van een Manneken Pis, een simpel zeikerdje dat miljoenen per jaar oplevert, de Eiffeltoren in Parijs, Marble Arch in Londen of de Gaudi -werken in Barcelona, dan zien we dat deze vomgevingen een massale hoeveelheid geld in het laatje brengen. Bingo! Het enige dat telt voor ons Hollanders.
    Ja toch?
    OK dan , de sombere opgepoetste schilderijtjes van Rembrandt c.s. daargelaten.
    Of denk aan de Scandinavische film-export: levert miljoenen /miljarden op!
    Dat zijn landen met nog geen derde van de Nederlandse bevolking, die zo’n 80 jaar geleden al duidelijk en bewust gekozen hebben voor het voortbestaan van HUN EIGEN cultuur en taal.
    En Nederland? Daar praten we ondertussen perfect Amerikaans.
    Nederland loopt op cultureel vlak zo’n 80 jaar achter op de Denen, Zweden, Noren, Finnen.
    Nou en?
    Maar cultuur is poen!
    En cultuur is ook identiteit, een eigen bakkes.
    Door NU een keuze te maken: AFSCHAFFING of BEHOUD van de Nederlandse taal bespaart u miljoenen Euro.
    Fantastisch toch?
    De vraag is zelfs of het Nederlandse volk het überhaupt in de gaten zal hebben dat hun moerstaal is afgeschaft. “Met stille trom vertrokken.”… Waarschijnlijk zal er niemand in Nederland protesteren tegen een afschaffing.
    Een Goebbels had zich geen vollediger en gehoorzamer onderwerping aan zijn propaganda durven voorstellen…die Holländer DENKEN sogar auch noch in unserer Sprache!
    Toch…Waarom geen constante Nederlandse of Europese tegenhanger van ons dagelijks aankotsende Amerikaanse propaganda zoals
    NY, Los Angeles Dodgers , Stars ’n Stripes etc. etc. ?
    Waarom die dollarpropaganda niet op onze kleding vervangen door hardnekkige teksten als Waddinxsveen Zuid, Mariapolder, Zutphen, Schin op Geul, Slochteren en Vlaardingen?
    Kunnen we het ons voorstellen dat een New Yorker met Den Haag op zijn bloes rondloopt?
    Waarom die Hagenees dan wél met die N.Y.-reclame?
    Mocht u het FINANCIËLE – we hebben het hier uiteraard niet over cultuur– belang erkennen van mijn suggesties en die in de praktijk willen brengen- wil ik hierin ook financieel erkend worden met 1 procent van de bespaarde kosten. FOR SURE.
    Thank you ever so much.
    Groet,
    Ton de Wit. Brussel. Nederlandse toneelschrijver, regisseur en acteur in Brussel.

    Geplaatst door
    Ton de Wit
  • 16 september, 2024

    graag zou ik de buurtbus willen rijden

    Geplaatst door
    Frans
  • 30 december, 2023

    Hoi,
    Bij mij is belangstelling als chauffeur voor de buurtbus.
    Groet W. Kemperman Wehl

    Geplaatst door
    W.Kemperman
    • 6 februari, 2024

      Dag meneer, mevrouw Kemperman, Heeft ubelangstelling voor een vacature? Neem dan rechtstreeks contact op met de betreffende organisatie/contactpersoon Ron Blomsma (06-16665231) of coördinator Alexander Rutjes (06-48082628)of kijk voor meer informatie op http://wwwbuurtbusmontferland.nl Met vriendelijke groet, team Achterhoek Nieuws

      Geplaatst door
      admin
  • 8 september, 2023

    ik wil graag vrijwilligerswerk doen, maar niet koken. Heb altijd met PG mensen gewerkt

    Geplaatst door
    Jolien