4 juli, 2023
GROENLO – Al vanaf haar vroege jeugd werd de twintigjarige Puk de Heer gegrepen door de klassieke schilderkunst. Gedreven werkte zij aan haar portfolio met als doel toegelaten te worden tot de gerenommeerde Florence Academy of Art in Italië. Die droom gaat nu eindelijk uitkomen, maar daar hangt wel een stevig prijskaartje aan.
Door Annekée Cuppers
De creativiteit heeft Puk beslist niet van een vreemde, dat wordt al snel duidelijk bij binnenkomst in het ouderlijk huis van de goedlachse Grolse. In de hal trekken grote schilderijen aan de muren en langs de trap alle aandacht, in de woonkamer diverse sculpturen met op de ezel prominent een van Puk’s laatste werken die ze maakte voor haar portfolio. “Ik denk dat creativiteit wel een beetje bij ons in de familie zit. Behalve dat mijn moeder (vormgeefster Esther de Heer, red.) heel creatief is en zelf ook teken- en schilderles volgt aan de kunstacademie in Groningen en lesgeeft in haar atelier thuis, waren mijn grootouders dat ook. Vooral van mijn opa Gert Nobbe uit Halle heb ik veel geleerd over het creatieve vak. Hij was huisschilder en gaf daarnaast ook schilderles. Ik vond dat erg interessant, al die mensen die bij hem thuis kwamen om te leren schilderen.”
Niet direct voor de hand
Voor Puk lag een carrière in de creatieve sector echter niet direct voor de hand. “Op de basisschool wilde ik eerst visagiste worden, later vond ik binnenhuisarchitectuur heel interessant. Toen ik eens thuiskwam met een tekenwerkje dat ik op school had gemaakt, was mijn moeder helemaal enthousiast. Ze stimuleerde me om het werk op een schildersdoek te maken en zo ontstond langzamerhand mijn liefde voor het schilderen. Via haar ben ik ook bij het Cibap terechtgekomen, die school heeft ze zelf vroeger ook gedaan. Dat scheelde wel, dat er al meer mensen in je familie werken in een creatief beroep. Het is niet de makkelijkste sector om je brood mee te verdienen.”
Hoewel Puk zich op het Cibap volkomen thuis voelde, was de studie toch niet helemaal wat ze ervan verwachtte. “Ik koos voor de richting specialist schilderen om het diploma decoratie- en restauratieschilder te behalen. Aangezien de nadruk vooral op decoratie lag, heb ik naast mijn opleiding ook het tweejarige excellentietraject gevolgd om meer te leren over de restauratieve kant van het vak. Bij decoratie gaat het toch vaak om moderne kunst en mijn hart ligt echt bij de klassieke schilderkunst, bij de Rembrandts, de Vermeers. Die manier van schilderen is al zoveel eeuwen oud, het is eigenlijk de fotografie van toen. De manier waarop de schilder naar zijn model kijkt, hoe hij naar het licht kijkt. De elegante manier waarop de modellen worden afgebeeld, dat heeft mij echt gegrepen en daar ben ik helemaal verliefd op.”
17de eeuwse schilderkunst
In haar zoektocht naar een vervolgopleiding kwam Puk al speurend op internet de Florence Academy of Art tegen, en na het bekijken van wat filmpjes en recensies was ze helemaal enthousiast. Deze school was precies wat ze zocht, waar ze in kleine klassen zou werken en veel individuele begeleiding zou krijgen, helemaal in de traditie van de 17de-eeuwse schilderkunst. “Ik zag mezelf al helemaal naar die school gaan, tot ik het lesgeld zag. Mijn ouders hebben twee kinderen en ik kon niet van hen verlangen zoveel geld voor mijn studie neer te tellen. Mijn zus is er immers ook nog; zij rondt haar studie Fashion Design aan ArtEZ deze zomer af en wil graag naar het buitenland. Teleurgesteld zette ik het idee weer uit mijn hoofd. Ik had het plan alweer losgelaten, totdat mijn vader op een dag belde. ‘Mama en ik hebben erover nagedacht. Puk, dit is wat je wilt en wat helemaal bij jou past. We komen er samen wel uit, we gaan ervoor.’ Toen mijn ouders dat vertrouwen uitspraken, ging bij mij ook de knop om. Ik ga het gewoon doen!”
Het maken van Puk’s eerste masterkopie, ‘Johannes Wtenbogaert, Rembrandt van Rijn, 1633’. Eigen foto
Puk ging verder op onderzoek uit, sprak met Nederlandse studenten die de opleiding hadden gedaan, vertrok voor een week naar Florence om de school te bezoeken en verkennende gesprekken te voeren. Om toegelaten te worden, moest Puk een portfolio van 5 werken insturen. “Ik volgde al workshops mastercopy maken bij Anouk Bijsterbosch (bekend van De Nieuwe Vermeer, red.) en heb vervolgens een jaar lang iedere zaterdag bij haar aan mijn schilderijen voor mijn portfolio gewerkt.” Nadat alles was ingestuurd, begon het lange wachten voor Puk. “Toen het bericht kwam dat ik was aangenomen, was ik echt megablij. Aan de Florence Academy of Art studeren studenten van over de hele wereld, en ieder jaar worden er maar enkele tientallen aangenomen. Dat het mij is gelukt om daarbij te horen, dat is een droom die uitkomt. Soms geloof ik nog steeds niet dat het nu allemaal echt gaat gebeuren!”
‘Ga je droom najagen’
Deze zomer gaat Puk met haar spullen richting Florence, waar ze een kamer heeft kunnen overnemen van een Nederlandse studente. “Daarna kom ik terug om afscheid te nemen van mijn familie en vrienden, en half september vertrek ik dan echt naar Florence om er te wonen en te studeren. Ik heb er enorm veel zin in, maar ik vind het ook heel spannend. Het is wel fijn dat ik 3 Italiaanse en 1 Spaanse huisgenote krijg, dan heb je al snel sociale contacten en zij kunnen mij ook de stad leren kennen. Gelukkig kun je tegenwoordig via WhatsApp en gewoon bellen gemakkelijk contact houden met thuis, maar ik zal mijn gezin en vooral mijn vriendinnengroep enorm missen. We hebben samen veel dingen meegemaakt. Maar ook zij vinden dat ik mijn droom moet najagen, en ze hebben beloofd langs te komen in Florence. Daar kijk ik nu al naar uit.”
Crowdfunding
Voor haar opleiding aan de Florence Academy of Art kan Puk helaas geen beroep doen op de Nederlandse basisbeurs, die vanaf het komende schooljaar weer wordt ingevoerd. “Ondanks dat de opleiding hbo-gecertificeerd is, wordt deze niet erkend omdat het een particuliere school betreft. Dat is jammer, want daardoor loop ik mijn studiefinanciering mis. Daarom ben ik een crowdfundingsactie gestart voor het benodigde lesgeld. Daarbij wil ik ook graag iets teruggeven, en daarom heb ik een soort winactie bedacht. Onder de donateurs verloot ik elk jaar drie van mijn werken die ik in het afgelopen studiejaar heb gemaakt. Hiermee hoop ik mensen te bereiken die mij financieel willen ondersteunen en zo een groot deel van mijn studie te kunnen bekostigen. Voor iedere bijdrage, klein of groot, wil ik iedereen langs deze weg alvast heel hartelijk bedanken. Ik ben er enorm mee geholpen.”
Lezers die mee willen bouwen aan de toekomst van dit aanstormende Achterhoekse schildertalent kunnen doneren via gofund.me/02136a2f
Puk de Heer met een van haar mastercopy’s waarmee ze een plek verwierf op de Florence Academy of Art. Foto: Annekée Cuppers
Beste Jacqueline Buhler,
allereerst dank dat u zich om de Nederlandse taal bekommert.
Da’s tamelijk uniek.
Verreweg de meeste Nederlanders laten zich braaf africhten in het Amerikaans en zijn daar heel trots op en blij mee.
Griezelig inderdaad.
Kijk es naar de 60-er -jaren serie : The Prisoner / Patrick Mc. Goohan. 1967 British TV series.
Een in Wales gedraaide serie die nu meer dan ooit actueel is.
De blije burgers in deze serie… zo zijn wij Nederlanders.
Commercieel zijn wij al eeuwen tot in de verste uithoeken aanwezig in deze wereld maar cultureel niet eens bij machte om de Belgische grens over te steken.
Ook hebben we niet een echte hoofdstad.
Een trendvolgend provincieplekje waar braaf alle taal- eigenheid wordt weggegooid ten voordele van kauwgom Amerikaans.
Hoe anders is dat in Parijs, Brussel, Berlijn, Stockholm etc.
Daar zijn ze trots op hun eigen taal.
En terecht.
Globalisering is ook verscheidenheid.
Lallend en schreeuwend lijden wij Nederlanders aan een ongelooflijk cultureel minderwaardigheidscomplex.
Deze zaken kunnen m.i. veel beter in proportie komen met het Nederlandse zijn wie we zijn.
Ongevraagd stuur ik u onderstaande tekst door.
Die richtte ik naar de Nederlandse overheid.
En telkens maar weer is daar de laffe respons: niet achter mogen blijven in de globalisering.
Waarom stuur ik u dit toe?
Wellicht kan ik met een aantal reclame -ideeën en concepten meehelpen om onze hartstikke leuke Nederlandse taal te behouden en promoten.
Groet en dank,
Ton de Wit. 1030 Brussel.
——————————————————————————————————–
L.S.,
ik was een paar dagen in Nl. Deventer/ Zwolle en ook daar valt het weer pijnlijk op:
Niet alleen zorgt het brave en gehoorzame Nederlandse minderwaardigheidsgevoel voor een willoos inleveren van de eigen Nederlandse taal in elke winkel, in elke straat en in elke kroeg,
maar ook wordt het Nederlands dàt dan nog gebruikt wordt, uitgesproken met een steeds gekker wordend Amerikaans accent.
Alsof we allemaal eigenlijk uit de USA komen en ons schaamtevol genoeg een tijdelijke tussenstop hebben moeten “laten welgevallen” in Nederland.
Ik ben een Nederlander in Brussel en hou niet alleen van mijn moerstaal die ik zo’n 20 jaar heb onderwezen aan Franstaligen hier,
maar wil die Nederlandse taal ook in ere houden.
Waarom? Een leuke en rijke taal vol uitdrukkingen die nergens anders gebruikt worden.
Een aap die uit de mouw komt hebben we nergens anders.
Conservatief?
Welnee progressief!
Nederlands kan de taal van de toekomst zijn.
Het is ronduit GRIEZELIG om te moeten merken tot hoever het afgerichte Nederlandse minderwaardigheidsgevoel eigenlijk gaat bij het doodzwijgen en in stilte vermoorden van haar eigen taal: Nederlands.
In Ierland b.v. werd en wordt er voor 800 jaren geijverd voor de eigen Ierse Taal.
En Nederland?
Wij leveren braaf in, zelfs zonder dat ook maar iemand daarom vraagt!
“Globalisering” in vredestijd.
Kan je nagaan hoe “globaal” Nederlanders zich gedroegen in oorlogstijd (…)
Komt China binnenkort aan de macht, beginnen wij Nederlanders plotseling uit volle borst Chinees te kwebbelen.
“Globalisering” is dan opnieuw het excuus.
Maar houdt die “globalisering” een totaal wegcijferen in van wie wij zélf zijn, van onze eigenheid?
“M’n rug op”… zegt de pragmatische Nederlander.
Tot leedvermaak van elke Franstalige die hier in Brussel zuchtend aan een cursus Nederlands moet beginnen:
“Als die Nederlanders zich zélf al zo schamen voor hun eigen taal…waarom zouden wij dan nog Nederlands moeten leren?”
Wat een armzalig volkje zijn wij eigenlijk, toch?
Commercieel tot in de verste uithoeken van deze wereld aanwezig maar cultureel niet eens bij machte om de Belgische grens over te steken.
PRAKTISCH zijn er een aantal mogelijkheden:
* U laat de Nederlandse taal in stilte een zelfmoord of moet ik zeggen apoptose (?) ondergaan. Niemand zal erom treuren. Maar dan wél graag een kordater, resoluter, krachtiger AFSCHAFFING van die Nederlandse taal in die zin dat er– vanaf nu – alleen nog maar Amerikaans gesproken, geschreven en GEDACHT gaat worden.
-Financieel voordeel: Dit bespaart enorm veel geld en uiteindelijk is geld de enige maatstaf voor ons Hollanders…. Hoeveel bespaar ik en hoeveel schuift het.
-Moreel voordeel: wie kan het gemompel en gestotter van een zelfmoordenaar die spartelend maar nog steeds levend aan een huizenhaak hangt, blijven aanzien/aanhoren? Genadeschot. Duidelijkheid. Of een levensreddende ingreep.
*OF U kiest ervoor –al dan niet na omvraag in “het veld” om de Nederlandse taal te laten voortbestaan. Maar dan ook graag een volledige en hartstochtelijke STEUN aan Nederlandse cultuurdragers zoals Hollandse en Vlaamse schrijvers, dichters, theatermakers, muzikanten, schilders etc. Deze mensen worden nu in de marge gedwongen en verplicht om zich eerst als succesvolle ondernemer te profileren voordat ze aan hun kunstzinnige hartenkreten toe zijn.
Toch zijn die kunstzinnige vormgevingen wel degelijk winstgevend. Als we alleen al kijken naar de financiële waarde van een Manneken Pis, een simpel zeikerdje dat miljoenen per jaar oplevert, de Eiffeltoren in Parijs, Marble Arch in Londen of de Gaudi -werken in Barcelona, dan zien we dat deze vomgevingen een massale hoeveelheid geld in het laatje brengen. Bingo! Het enige dat telt voor ons Hollanders.
Ja toch?
OK dan , de sombere opgepoetste schilderijtjes van Rembrandt c.s. daargelaten.
Of denk aan de Scandinavische film-export: levert miljoenen /miljarden op!
Dat zijn landen met nog geen derde van de Nederlandse bevolking, die zo’n 80 jaar geleden al duidelijk en bewust gekozen hebben voor het voortbestaan van HUN EIGEN cultuur en taal.
En Nederland? Daar praten we ondertussen perfect Amerikaans.
Nederland loopt op cultureel vlak zo’n 80 jaar achter op de Denen, Zweden, Noren, Finnen.
Nou en?
Maar cultuur is poen!
En cultuur is ook identiteit, een eigen bakkes.
Door NU een keuze te maken: AFSCHAFFING of BEHOUD van de Nederlandse taal bespaart u miljoenen Euro.
Fantastisch toch?
De vraag is zelfs of het Nederlandse volk het überhaupt in de gaten zal hebben dat hun moerstaal is afgeschaft. “Met stille trom vertrokken.”… Waarschijnlijk zal er niemand in Nederland protesteren tegen een afschaffing.
Een Goebbels had zich geen vollediger en gehoorzamer onderwerping aan zijn propaganda durven voorstellen…die Holländer DENKEN sogar auch noch in unserer Sprache!
Toch…Waarom geen constante Nederlandse of Europese tegenhanger van ons dagelijks aankotsende Amerikaanse propaganda zoals
NY, Los Angeles Dodgers , Stars ’n Stripes etc. etc. ?
Waarom die dollarpropaganda niet op onze kleding vervangen door hardnekkige teksten als Waddinxsveen Zuid, Mariapolder, Zutphen, Schin op Geul, Slochteren en Vlaardingen?
Kunnen we het ons voorstellen dat een New Yorker met Den Haag op zijn bloes rondloopt?
Waarom die Hagenees dan wél met die N.Y.-reclame?
Mocht u het FINANCIËLE – we hebben het hier uiteraard niet over cultuur– belang erkennen van mijn suggesties en die in de praktijk willen brengen- wil ik hierin ook financieel erkend worden met 1 procent van de bespaarde kosten. FOR SURE.
Thank you ever so much.
Groet,
Ton de Wit. Brussel. Nederlandse toneelschrijver, regisseur en acteur in Brussel.
graag zou ik de buurtbus willen rijden
Hoi,
Bij mij is belangstelling als chauffeur voor de buurtbus.
Groet W. Kemperman Wehl
Dag meneer, mevrouw Kemperman, Heeft ubelangstelling voor een vacature? Neem dan rechtstreeks contact op met de betreffende organisatie/contactpersoon Ron Blomsma (06-16665231) of coördinator Alexander Rutjes (06-48082628)of kijk voor meer informatie op http://wwwbuurtbusmontferland.nl Met vriendelijke groet, team Achterhoek Nieuws
ik wil graag vrijwilligerswerk doen, maar niet koken. Heb altijd met PG mensen gewerkt
Dag Jolien, Heb je belangstelling voor een vacature? Neem dan rechtstreeks contact op met de betreffende organisatie/contactpersoon of kijk voor meer informatie op http://www.vrijwilligerscentraledoetinchem.nl of via info@vrijwilligerscentraledoetinchem.nl 0314-366734. Met vriendelijke groet, team Achterhoek Nieuws