11 juli, 2023
VORDEN – Is het uniek in het land? Een vader die de functie van postcommandant overdraagt aan een van zijn twee zonen, waarvan de andere al postcommandant is in een dorp dat in dezelfde gemeente ligt. “Ik denk van wel,” verklaart Bennie Hekkelman. De 61-jarige geboren en getogen Vordenaar trad op 1 juli terug als postcommandant van de vrijwillige brandweer in Vorden. Hij is inmiddels opgevolgd door zijn zoon Dennis (32) binnen het Vordense korps. Maar wat het uniek maakt, is dat de andere zoon van Bennie en Ivonne Hekkelman, Bjorn Hekkelman (34), ook postcommandant is. Sinds 2019 is hij postcommandant van de vrijwillige brandweer in Zelhem.
Door Jan Hendriksen
“En dat allemaal ook nog eens in dezelfde gemeente. Volgens ons komt dit in geen enkele andere gemeente in Nederland voor,” denkt senior Hekkelman, die naast zijn vrijwilligersfunctie sinds 2000 werkzaam is als adviseur brandveiligheid binnen de Veiligheidsregio Noord- en Oost-Gelderland. Voor het gesprek schuift het drietal aan aan de stamtafel in de kantine van de brandweerkazerne aan de Rondweg in Vorden. “Na 33 jaar, waarvan ik 29 jaar als postcommandant fungeerde, vond ik het wel mooi geweest,” verklaart Bennie Hekkelman. Begin dit jaar gaf Hekkelman binnen het korps aan dat hij graag het stokje wilde overdragen aan iemand anders. Het was niet vanzelfsprekend dat Dennis die functie zomaar van zijn vader zou overnemen. Er volgde namelijk een uitgebreide open sollicitatie- en testprocedure, waarin uiteindelijk Dennis naar voren werd geschoven binnen de Veiligheidsregio Noord- en Oost-Gelderland.
Dennis was al actief als vrijwilliger binnen het Vordense korps voordat hij achttien jaar oud was. “Niet officieel, want je moet minimaal achttien jaar oud zijn om je aan te melden als vrijwilliger. In eerste instantie werkte ik als stagiair en begon ik op mijn achttiende als manschap,” verklaart Dennis. Door het volgen van verschillende cursussen klom Dennis, die zijn eigen bouwbedrijf runt, op tot postcommandant binnen het korps. “Maar ik heb hem absoluut niet gestimuleerd. Net zoals ik dat niet bij Bjorn heb gedaan,” verklaart Bennie. Bjorn Hekkelman meldde zich als vrijwilliger bij het korps in Zelhem aan toen hij in 2011 in Zelhem ging wonen en werken. “Ik ben nooit actief geweest binnen het Vordense korps. Toen in 2019 de functie van postcommandant in Zelhem vrijkwam, heb ik direct gesolliciteerd. Ik heb altijd de ambitie gehad om verder te groeien binnen de brandweer, en ik wist wat het inhield omdat ik natuurlijk de referentie van mijn vader had,” vertelt Bjorn zijn verhaal.
‘Ik vind het mooi dat mijn beide zonen in mijn voetsporen zijn getreden. En daar ben ik best wel een beetje trots op’
Helpende hand
Als we de korpsen van Vorden en Zelhem naast elkaar leggen, zijn er talloze overeenkomsten. Niet alleen in het aantal vrijwilligers, maar ook in het feit dat beide korpsen versterking kunnen gebruiken. Bjorn zegt: “Er is behoefte aan mensen die overdag beschikbaar zijn. Vrijwilligers die willen werken in een team, altijd bereid zijn om een helpende hand te bieden en van een uitdaging houden. Elke oproep is weer spannend. Je weet nooit wat je tegenkomt. Brandweerwerk is namelijk veel meer dan alleen branden blussen. De brandweer is er om mensen en dieren te helpen bij brand en ongevallen. We treden op bij verkeersongevallen, incidenten met gevaarlijke stoffen, stormschade en wateroverlast. Het belangrijkste is dat je als hulpverlener in staat bent om mensen in noodsituaties te helpen. Het kost inzet en kracht, maar het geeft ook veel voldoening om samen een klus te klaren. De mogelijkheid om mens en dier te redden in je eigen omgeving is vaak de drijfveer.”
Mentaliteit
En dat is precies wat Bennie Hekkelman in de afgelopen 33 jaar heeft ervaren als vrijwilliger van het Vordense korps, waarvan hij zoals eerder gezegd 29 jaar postcommandant was. “Een periode die ik absoluut niet had willen missen. Jaren waarin er veel is veranderd. Niet alleen op materieel gebied. We hebben uitstekende faciliteiten in Vorden, het materieel is modern en van hoge kwaliteit. Maar ik doel meer op het beleidsmatige niveau en de mentaliteit van mensen in het algemeen. Ze zijn veel mondiger geworden. Natuurlijk zijn mensen je altijd nog zeer dankbaar na een hulpverlening. Maar er zijn ook mensen die snel klaarstaan met opmerkingen en je op verantwoordelijkheden wijzen. Zoals die ene keer dat we bij een brand een naastgelegen tuin moesten betreden. De eerste reactie was: ‘Wie betaalt de schade?’ Daar word je niet vrolijk van.” Maar dankbaarheid overheerst voor Bennie Hekkelman gedurende al die jaren dat hij klaarstond voor de brandweer in Vorden. “We hebben een prachtig team van vrijwilligers. Een team dat 24/7 klaarstaat voor hun medemens. En uiteraard ben ik trots dat beide zonen in mijn voetsporen zijn getreden en hun maatschappelijke bijdrage willen leveren.”
Na de zomervakantie zal er binnen het Vordense vrijwilligerskorps officieel afscheid van postcommandant Bennie Hekkelman worden genomen.
Vader Bennie Hekkelman met zijn zonen Bjorn (l) en Dennis (r). Foto: Jan Hendriksen
Beste Jacqueline Buhler,
allereerst dank dat u zich om de Nederlandse taal bekommert.
Da’s tamelijk uniek.
Verreweg de meeste Nederlanders laten zich braaf africhten in het Amerikaans en zijn daar heel trots op en blij mee.
Griezelig inderdaad.
Kijk es naar de 60-er -jaren serie : The Prisoner / Patrick Mc. Goohan. 1967 British TV series.
Een in Wales gedraaide serie die nu meer dan ooit actueel is.
De blije burgers in deze serie… zo zijn wij Nederlanders.
Commercieel zijn wij al eeuwen tot in de verste uithoeken aanwezig in deze wereld maar cultureel niet eens bij machte om de Belgische grens over te steken.
Ook hebben we niet een echte hoofdstad.
Een trendvolgend provincieplekje waar braaf alle taal- eigenheid wordt weggegooid ten voordele van kauwgom Amerikaans.
Hoe anders is dat in Parijs, Brussel, Berlijn, Stockholm etc.
Daar zijn ze trots op hun eigen taal.
En terecht.
Globalisering is ook verscheidenheid.
Lallend en schreeuwend lijden wij Nederlanders aan een ongelooflijk cultureel minderwaardigheidscomplex.
Deze zaken kunnen m.i. veel beter in proportie komen met het Nederlandse zijn wie we zijn.
Ongevraagd stuur ik u onderstaande tekst door.
Die richtte ik naar de Nederlandse overheid.
En telkens maar weer is daar de laffe respons: niet achter mogen blijven in de globalisering.
Waarom stuur ik u dit toe?
Wellicht kan ik met een aantal reclame -ideeën en concepten meehelpen om onze hartstikke leuke Nederlandse taal te behouden en promoten.
Groet en dank,
Ton de Wit. 1030 Brussel.
——————————————————————————————————–
L.S.,
ik was een paar dagen in Nl. Deventer/ Zwolle en ook daar valt het weer pijnlijk op:
Niet alleen zorgt het brave en gehoorzame Nederlandse minderwaardigheidsgevoel voor een willoos inleveren van de eigen Nederlandse taal in elke winkel, in elke straat en in elke kroeg,
maar ook wordt het Nederlands dàt dan nog gebruikt wordt, uitgesproken met een steeds gekker wordend Amerikaans accent.
Alsof we allemaal eigenlijk uit de USA komen en ons schaamtevol genoeg een tijdelijke tussenstop hebben moeten “laten welgevallen” in Nederland.
Ik ben een Nederlander in Brussel en hou niet alleen van mijn moerstaal die ik zo’n 20 jaar heb onderwezen aan Franstaligen hier,
maar wil die Nederlandse taal ook in ere houden.
Waarom? Een leuke en rijke taal vol uitdrukkingen die nergens anders gebruikt worden.
Een aap die uit de mouw komt hebben we nergens anders.
Conservatief?
Welnee progressief!
Nederlands kan de taal van de toekomst zijn.
Het is ronduit GRIEZELIG om te moeten merken tot hoever het afgerichte Nederlandse minderwaardigheidsgevoel eigenlijk gaat bij het doodzwijgen en in stilte vermoorden van haar eigen taal: Nederlands.
In Ierland b.v. werd en wordt er voor 800 jaren geijverd voor de eigen Ierse Taal.
En Nederland?
Wij leveren braaf in, zelfs zonder dat ook maar iemand daarom vraagt!
“Globalisering” in vredestijd.
Kan je nagaan hoe “globaal” Nederlanders zich gedroegen in oorlogstijd (…)
Komt China binnenkort aan de macht, beginnen wij Nederlanders plotseling uit volle borst Chinees te kwebbelen.
“Globalisering” is dan opnieuw het excuus.
Maar houdt die “globalisering” een totaal wegcijferen in van wie wij zélf zijn, van onze eigenheid?
“M’n rug op”… zegt de pragmatische Nederlander.
Tot leedvermaak van elke Franstalige die hier in Brussel zuchtend aan een cursus Nederlands moet beginnen:
“Als die Nederlanders zich zélf al zo schamen voor hun eigen taal…waarom zouden wij dan nog Nederlands moeten leren?”
Wat een armzalig volkje zijn wij eigenlijk, toch?
Commercieel tot in de verste uithoeken van deze wereld aanwezig maar cultureel niet eens bij machte om de Belgische grens over te steken.
PRAKTISCH zijn er een aantal mogelijkheden:
* U laat de Nederlandse taal in stilte een zelfmoord of moet ik zeggen apoptose (?) ondergaan. Niemand zal erom treuren. Maar dan wél graag een kordater, resoluter, krachtiger AFSCHAFFING van die Nederlandse taal in die zin dat er– vanaf nu – alleen nog maar Amerikaans gesproken, geschreven en GEDACHT gaat worden.
-Financieel voordeel: Dit bespaart enorm veel geld en uiteindelijk is geld de enige maatstaf voor ons Hollanders…. Hoeveel bespaar ik en hoeveel schuift het.
-Moreel voordeel: wie kan het gemompel en gestotter van een zelfmoordenaar die spartelend maar nog steeds levend aan een huizenhaak hangt, blijven aanzien/aanhoren? Genadeschot. Duidelijkheid. Of een levensreddende ingreep.
*OF U kiest ervoor –al dan niet na omvraag in “het veld” om de Nederlandse taal te laten voortbestaan. Maar dan ook graag een volledige en hartstochtelijke STEUN aan Nederlandse cultuurdragers zoals Hollandse en Vlaamse schrijvers, dichters, theatermakers, muzikanten, schilders etc. Deze mensen worden nu in de marge gedwongen en verplicht om zich eerst als succesvolle ondernemer te profileren voordat ze aan hun kunstzinnige hartenkreten toe zijn.
Toch zijn die kunstzinnige vormgevingen wel degelijk winstgevend. Als we alleen al kijken naar de financiële waarde van een Manneken Pis, een simpel zeikerdje dat miljoenen per jaar oplevert, de Eiffeltoren in Parijs, Marble Arch in Londen of de Gaudi -werken in Barcelona, dan zien we dat deze vomgevingen een massale hoeveelheid geld in het laatje brengen. Bingo! Het enige dat telt voor ons Hollanders.
Ja toch?
OK dan , de sombere opgepoetste schilderijtjes van Rembrandt c.s. daargelaten.
Of denk aan de Scandinavische film-export: levert miljoenen /miljarden op!
Dat zijn landen met nog geen derde van de Nederlandse bevolking, die zo’n 80 jaar geleden al duidelijk en bewust gekozen hebben voor het voortbestaan van HUN EIGEN cultuur en taal.
En Nederland? Daar praten we ondertussen perfect Amerikaans.
Nederland loopt op cultureel vlak zo’n 80 jaar achter op de Denen, Zweden, Noren, Finnen.
Nou en?
Maar cultuur is poen!
En cultuur is ook identiteit, een eigen bakkes.
Door NU een keuze te maken: AFSCHAFFING of BEHOUD van de Nederlandse taal bespaart u miljoenen Euro.
Fantastisch toch?
De vraag is zelfs of het Nederlandse volk het überhaupt in de gaten zal hebben dat hun moerstaal is afgeschaft. “Met stille trom vertrokken.”… Waarschijnlijk zal er niemand in Nederland protesteren tegen een afschaffing.
Een Goebbels had zich geen vollediger en gehoorzamer onderwerping aan zijn propaganda durven voorstellen…die Holländer DENKEN sogar auch noch in unserer Sprache!
Toch…Waarom geen constante Nederlandse of Europese tegenhanger van ons dagelijks aankotsende Amerikaanse propaganda zoals
NY, Los Angeles Dodgers , Stars ’n Stripes etc. etc. ?
Waarom die dollarpropaganda niet op onze kleding vervangen door hardnekkige teksten als Waddinxsveen Zuid, Mariapolder, Zutphen, Schin op Geul, Slochteren en Vlaardingen?
Kunnen we het ons voorstellen dat een New Yorker met Den Haag op zijn bloes rondloopt?
Waarom die Hagenees dan wél met die N.Y.-reclame?
Mocht u het FINANCIËLE – we hebben het hier uiteraard niet over cultuur– belang erkennen van mijn suggesties en die in de praktijk willen brengen- wil ik hierin ook financieel erkend worden met 1 procent van de bespaarde kosten. FOR SURE.
Thank you ever so much.
Groet,
Ton de Wit. Brussel. Nederlandse toneelschrijver, regisseur en acteur in Brussel.
graag zou ik de buurtbus willen rijden
Hoi,
Bij mij is belangstelling als chauffeur voor de buurtbus.
Groet W. Kemperman Wehl
Dag meneer, mevrouw Kemperman, Heeft ubelangstelling voor een vacature? Neem dan rechtstreeks contact op met de betreffende organisatie/contactpersoon Ron Blomsma (06-16665231) of coördinator Alexander Rutjes (06-48082628)of kijk voor meer informatie op http://wwwbuurtbusmontferland.nl Met vriendelijke groet, team Achterhoek Nieuws
ik wil graag vrijwilligerswerk doen, maar niet koken. Heb altijd met PG mensen gewerkt
Dag Jolien, Heb je belangstelling voor een vacature? Neem dan rechtstreeks contact op met de betreffende organisatie/contactpersoon of kijk voor meer informatie op http://www.vrijwilligerscentraledoetinchem.nl of via info@vrijwilligerscentraledoetinchem.nl 0314-366734. Met vriendelijke groet, team Achterhoek Nieuws