24 april, 2024
Oud-leerling schrijft boek over de beroemde reis van het Ludger College
Door Carla van der Meer
DOETINCHEM – Marcel Derksen, docent Griekse en Latijnse taal en cultuur en kcv bij het Ludger College in Doetinchem is vorig jaar september voor het laatst naar Rome geweest met zijn klas 5-vwo. Dat komt omdat dat het Ludger College ophoudt te bestaan, net als het Rietveld Lyceum en het Ulenhof College. “Als je de tijd van alle reizen naar Griekenland en Italië optelt, dan ben ik een heel kalenderjaar op pad geweest”, zegt Derksen, die veertig jaar docent is. “De leerlingen vullen op de excursie naar Italië of Griekenland hun ‘koffer met bagage’ waar ze ook later wat aan hebben.”
De drie middelbare scholen gaan verder als twee nieuwe: Panora Lyceum en Houtkamp College. Ze bieden allebei mavo, havo en vwo. De leerlingen van de laatste Rome-reis van het Ludger College zijn komend schooljaar de laatste eindexamenklas. De laatste havo-klas stopt dit jaar en vorig jaar was de mavo al afgesloten. De leerlingen van mavo en havo van de drie middelbare scholen zijn al op de twee nieuwe scholen gestart. “Het bestuur heeft besloten om van drie naar twee middelbare scholen te gaan vanwege de bevolkingskrimp”, zegt Derksen. “Maar na corona zien we dat er meer mensen uit het westen hier komen wonen. De aanmeldingen voor de twee nieuwe scholen overtreffen de aanmeldingen van eerder de drie scholen bij elkaar.”
Tradities
Het gaat Derksen aan het hart dat het Ludger College stopt. “Het is een naam die iedereen kent”, zegt hij. “We hebben veel tradities, zoals de Griekenland- en Rome-reizen, toneel en muziek. De nieuwe scholen gaan dit vast ook opstarten. Er zal altijd gereisd worden op middelbare scholen. Dat is heel belangrijk en vormend. En de Ludger Rome-reis is een begrip. In september ben ik dus voor het laatst met een Ludgerklas naar Italië geweest, naar Napels, Pompeï en vijf dagen Rome. Leerlingen nemen dit mee in hun verdere leven. Sommigen schrijven er zelfs een boek over.”
Zoals Marieke Damen, oud-leerling van het Ludger College. “Ik ben zo’n dertig jaar geleden mee geweest op de Griekenlandreis”, vertelt ze. “Ik was destijds de tweede lichting die naar Griekenland ging. Ik heb dus zelf niet de beroemde Rome-reis gemaakt met school. Die was een begrip. Toch speelt mijn boek De Excursie voor young adults zich vooral in Rome af.” In haar boek dienen de locaties in Rome als achtergrond. “Het gaat erom wat de groep leerlingen in Rome beleeft”, stelt ze. “Op de eerste dag van de reis wordt de lerares ziek en een jonge, onervaren docent moet de groep alleen begeleiden. Hij krijgt hulp van een charmante, lokale gids, maar of dat echt een hulp is, moet nog blijken. Bij een bezoek aan het Colosseum gaat het mis. Is de gids wel te vertrouwen?”
“Er moest tempo in het verhaal blijven. Ik heb van Marcel het reisschema van september gekregen en daar heb ik dingen van gebruikt. Ook heeft hij over de reis verteld. Ik heb nu dus fictief de Rome-reis gemaakt.” Waarom Rome en niet Griekenland? “Ik vond Rome meer tot de verbeelding spreken”, zegt ze. “Ik had meteen in mijn hoofd dat er iets in het Colosseum moest gebeuren.” “Het Ludger stopt, maar leeft voort in het boek van Marieke”, zegt Derksen. “Hoewel het genre young adult is, hoor ik dat volwassenen het ook leuk vinden om te lezen”, zegt Damen.
Verwachtingspatroon
Derksen heeft heel wat uren gestoken in de reizen met school. “Het was heel intensief, ook qua voorbereiding. Het regelen van hotels, vliegtickets en de voorbereidingsavonden voor de leerlingen over de inhoud van de reis. We wilden de leerlingen de cultuur laten beleven. De leerlingen hadden natuurlijk ook een verwachtingspatroon, vooral van de Rome-reis. Maar ik deed die niet alleen. Ook de docenten filosofie, beeldende vorming en geschiedenis deden mee. Dat was een waardevolle vorm van samenwerking. Iedereen voegde vanuit zijn of haar expertise iets toe. Het reizen was vakoverschrijdend. Zo werd het één verhaal. Dat heeft mij ook gevormd.”
Zonder ouders op vakantie
De reizen maken indruk op de leerlingen. Derksen: “Vooral omdat de pubers voor het eerst zonder ouders op vakantie gaan. We proberen een verhaal te vertellen aan de leerlingen. Later hoor ik terug dat ze er in hun verdere studie ook iets aan hebben. Of ze nu technische bedrijfskunde, filosofie of de hotelschool gaan doen.” “De buitenlandreis heeft mij ook geïnspireerd”, zegt Damen. “Hoe ik was in die tijd en wat ik mij herinner. Dat ik voor het eerst zonder ouders op vakantie ging, was in mijn jeugd een groot ding.”
“Er is nog weinig van bekend of deze reizen voorgezet worden”, geeft Derksen aan. “Het meest voor de hand liggend is dat Panora die gaat organiseren. Ik zou het heel prettig vinden als ze hiermee doorgaan. Daar zou ik graag aan mee willen werken.”
Het boek De Excursie komt uit op 24 april. Op zaterdag 4 mei signeert Marieke Damen het bij Raadgeep & Berrevoets. Haar vorig jaar verschenen boek ‘Het Perfecte Gezin’ is genomineerd voor de Gouden Strop.
Docent Marcel Derksen van het Ludger College en schrijfster Marieke Damen. Foto: Roel Kleinpenning
Beste Jacqueline Buhler,
allereerst dank dat u zich om de Nederlandse taal bekommert.
Da’s tamelijk uniek.
Verreweg de meeste Nederlanders laten zich braaf africhten in het Amerikaans en zijn daar heel trots op en blij mee.
Griezelig inderdaad.
Kijk es naar de 60-er -jaren serie : The Prisoner / Patrick Mc. Goohan. 1967 British TV series.
Een in Wales gedraaide serie die nu meer dan ooit actueel is.
De blije burgers in deze serie… zo zijn wij Nederlanders.
Commercieel zijn wij al eeuwen tot in de verste uithoeken aanwezig in deze wereld maar cultureel niet eens bij machte om de Belgische grens over te steken.
Ook hebben we niet een echte hoofdstad.
Een trendvolgend provincieplekje waar braaf alle taal- eigenheid wordt weggegooid ten voordele van kauwgom Amerikaans.
Hoe anders is dat in Parijs, Brussel, Berlijn, Stockholm etc.
Daar zijn ze trots op hun eigen taal.
En terecht.
Globalisering is ook verscheidenheid.
Lallend en schreeuwend lijden wij Nederlanders aan een ongelooflijk cultureel minderwaardigheidscomplex.
Deze zaken kunnen m.i. veel beter in proportie komen met het Nederlandse zijn wie we zijn.
Ongevraagd stuur ik u onderstaande tekst door.
Die richtte ik naar de Nederlandse overheid.
En telkens maar weer is daar de laffe respons: niet achter mogen blijven in de globalisering.
Waarom stuur ik u dit toe?
Wellicht kan ik met een aantal reclame -ideeën en concepten meehelpen om onze hartstikke leuke Nederlandse taal te behouden en promoten.
Groet en dank,
Ton de Wit. 1030 Brussel.
——————————————————————————————————–
L.S.,
ik was een paar dagen in Nl. Deventer/ Zwolle en ook daar valt het weer pijnlijk op:
Niet alleen zorgt het brave en gehoorzame Nederlandse minderwaardigheidsgevoel voor een willoos inleveren van de eigen Nederlandse taal in elke winkel, in elke straat en in elke kroeg,
maar ook wordt het Nederlands dàt dan nog gebruikt wordt, uitgesproken met een steeds gekker wordend Amerikaans accent.
Alsof we allemaal eigenlijk uit de USA komen en ons schaamtevol genoeg een tijdelijke tussenstop hebben moeten “laten welgevallen” in Nederland.
Ik ben een Nederlander in Brussel en hou niet alleen van mijn moerstaal die ik zo’n 20 jaar heb onderwezen aan Franstaligen hier,
maar wil die Nederlandse taal ook in ere houden.
Waarom? Een leuke en rijke taal vol uitdrukkingen die nergens anders gebruikt worden.
Een aap die uit de mouw komt hebben we nergens anders.
Conservatief?
Welnee progressief!
Nederlands kan de taal van de toekomst zijn.
Het is ronduit GRIEZELIG om te moeten merken tot hoever het afgerichte Nederlandse minderwaardigheidsgevoel eigenlijk gaat bij het doodzwijgen en in stilte vermoorden van haar eigen taal: Nederlands.
In Ierland b.v. werd en wordt er voor 800 jaren geijverd voor de eigen Ierse Taal.
En Nederland?
Wij leveren braaf in, zelfs zonder dat ook maar iemand daarom vraagt!
“Globalisering” in vredestijd.
Kan je nagaan hoe “globaal” Nederlanders zich gedroegen in oorlogstijd (…)
Komt China binnenkort aan de macht, beginnen wij Nederlanders plotseling uit volle borst Chinees te kwebbelen.
“Globalisering” is dan opnieuw het excuus.
Maar houdt die “globalisering” een totaal wegcijferen in van wie wij zélf zijn, van onze eigenheid?
“M’n rug op”… zegt de pragmatische Nederlander.
Tot leedvermaak van elke Franstalige die hier in Brussel zuchtend aan een cursus Nederlands moet beginnen:
“Als die Nederlanders zich zélf al zo schamen voor hun eigen taal…waarom zouden wij dan nog Nederlands moeten leren?”
Wat een armzalig volkje zijn wij eigenlijk, toch?
Commercieel tot in de verste uithoeken van deze wereld aanwezig maar cultureel niet eens bij machte om de Belgische grens over te steken.
PRAKTISCH zijn er een aantal mogelijkheden:
* U laat de Nederlandse taal in stilte een zelfmoord of moet ik zeggen apoptose (?) ondergaan. Niemand zal erom treuren. Maar dan wél graag een kordater, resoluter, krachtiger AFSCHAFFING van die Nederlandse taal in die zin dat er– vanaf nu – alleen nog maar Amerikaans gesproken, geschreven en GEDACHT gaat worden.
-Financieel voordeel: Dit bespaart enorm veel geld en uiteindelijk is geld de enige maatstaf voor ons Hollanders…. Hoeveel bespaar ik en hoeveel schuift het.
-Moreel voordeel: wie kan het gemompel en gestotter van een zelfmoordenaar die spartelend maar nog steeds levend aan een huizenhaak hangt, blijven aanzien/aanhoren? Genadeschot. Duidelijkheid. Of een levensreddende ingreep.
*OF U kiest ervoor –al dan niet na omvraag in “het veld” om de Nederlandse taal te laten voortbestaan. Maar dan ook graag een volledige en hartstochtelijke STEUN aan Nederlandse cultuurdragers zoals Hollandse en Vlaamse schrijvers, dichters, theatermakers, muzikanten, schilders etc. Deze mensen worden nu in de marge gedwongen en verplicht om zich eerst als succesvolle ondernemer te profileren voordat ze aan hun kunstzinnige hartenkreten toe zijn.
Toch zijn die kunstzinnige vormgevingen wel degelijk winstgevend. Als we alleen al kijken naar de financiële waarde van een Manneken Pis, een simpel zeikerdje dat miljoenen per jaar oplevert, de Eiffeltoren in Parijs, Marble Arch in Londen of de Gaudi -werken in Barcelona, dan zien we dat deze vomgevingen een massale hoeveelheid geld in het laatje brengen. Bingo! Het enige dat telt voor ons Hollanders.
Ja toch?
OK dan , de sombere opgepoetste schilderijtjes van Rembrandt c.s. daargelaten.
Of denk aan de Scandinavische film-export: levert miljoenen /miljarden op!
Dat zijn landen met nog geen derde van de Nederlandse bevolking, die zo’n 80 jaar geleden al duidelijk en bewust gekozen hebben voor het voortbestaan van HUN EIGEN cultuur en taal.
En Nederland? Daar praten we ondertussen perfect Amerikaans.
Nederland loopt op cultureel vlak zo’n 80 jaar achter op de Denen, Zweden, Noren, Finnen.
Nou en?
Maar cultuur is poen!
En cultuur is ook identiteit, een eigen bakkes.
Door NU een keuze te maken: AFSCHAFFING of BEHOUD van de Nederlandse taal bespaart u miljoenen Euro.
Fantastisch toch?
De vraag is zelfs of het Nederlandse volk het überhaupt in de gaten zal hebben dat hun moerstaal is afgeschaft. “Met stille trom vertrokken.”… Waarschijnlijk zal er niemand in Nederland protesteren tegen een afschaffing.
Een Goebbels had zich geen vollediger en gehoorzamer onderwerping aan zijn propaganda durven voorstellen…die Holländer DENKEN sogar auch noch in unserer Sprache!
Toch…Waarom geen constante Nederlandse of Europese tegenhanger van ons dagelijks aankotsende Amerikaanse propaganda zoals
NY, Los Angeles Dodgers , Stars ’n Stripes etc. etc. ?
Waarom die dollarpropaganda niet op onze kleding vervangen door hardnekkige teksten als Waddinxsveen Zuid, Mariapolder, Zutphen, Schin op Geul, Slochteren en Vlaardingen?
Kunnen we het ons voorstellen dat een New Yorker met Den Haag op zijn bloes rondloopt?
Waarom die Hagenees dan wél met die N.Y.-reclame?
Mocht u het FINANCIËLE – we hebben het hier uiteraard niet over cultuur– belang erkennen van mijn suggesties en die in de praktijk willen brengen- wil ik hierin ook financieel erkend worden met 1 procent van de bespaarde kosten. FOR SURE.
Thank you ever so much.
Groet,
Ton de Wit. Brussel. Nederlandse toneelschrijver, regisseur en acteur in Brussel.
graag zou ik de buurtbus willen rijden
Hoi,
Bij mij is belangstelling als chauffeur voor de buurtbus.
Groet W. Kemperman Wehl
Dag meneer, mevrouw Kemperman, Heeft ubelangstelling voor een vacature? Neem dan rechtstreeks contact op met de betreffende organisatie/contactpersoon Ron Blomsma (06-16665231) of coördinator Alexander Rutjes (06-48082628)of kijk voor meer informatie op http://wwwbuurtbusmontferland.nl Met vriendelijke groet, team Achterhoek Nieuws
ik wil graag vrijwilligerswerk doen, maar niet koken. Heb altijd met PG mensen gewerkt
Dag Jolien, Heb je belangstelling voor een vacature? Neem dan rechtstreeks contact op met de betreffende organisatie/contactpersoon of kijk voor meer informatie op http://www.vrijwilligerscentraledoetinchem.nl of via info@vrijwilligerscentraledoetinchem.nl 0314-366734. Met vriendelijke groet, team Achterhoek Nieuws