26 december, 2023
Woord van advies aan jongere generatie
Door Ayla Bennink
Daar is oorlog, en hier vieren we kerst
Ardy steekt van wal met een hele verdrietige, maar ook realistische uitspraak: “Kerst zegt mij niets meer. Wat is dit voor wereld waar we in leven? Het wordt hoog tijd dat er een keer vrede op aarde komt. Alles wordt maar kapot geschoten…”
Sita vult aan: “Als kind vier je Kerst nog heel onbezorgd, want je weet nog niet wat er allemaal speelt op de wereld. Nu zien we dat anderen het slecht hebben, en hebben we ook zelf een rugzak en een heel leven achter ons. Dat maakt Kerst soms ook heel moeilijk.”
Remy: “Ik voel mij pas echt gelukkig als ik anderen gelukkig zie. Mensen om mij heen, mijn kinderen en de bewoners waarmee ik hier samen leef, maar ook elders op de wereld.”
Een emotionele decembermaand
Sita vertelt over vroeger: “Vroeger als kind associeerde ik Kerst met gezelligheid, huiselijkheid en vooral warmte. Gaandeweg verandert je leven en komen er ook periodes die minder mooi en fijn zijn. Twee jaar geleden ben ik mijn man verloren, en dat verdriet voel ik ook met Kerstmis. Het ligt altijd aan iemands omstandigheden hoe iemand Kerst ervaart en wat de kerstgedachte daarbij is. Soms lijkt alles heel mooi aan de buitenkant, maar schuilt er veel verdriet bij mensen. En als thuis alles goed is, kijk je ook weer anders naar de buitenwereld.”
Ook Remy heeft het soms moeilijk in december, maar ziet januari altijd weer als een soort nieuwe start: “Vroeger als kind vond ik Kerst fantastisch en deed ik mee aan allerlei activiteiten. Een kerststal, kerstspel, vanuit school of de kerk was ik overal bij betrokken. Nu wonen mijn kinderen door mijn gezondheid in verschillende gezinnen. Ik zie mijn kinderen na de feestdagen, en in januari ga ik vol goede moed fris weer verder.”
Kerst in de Stegemanhof
Binnen de locaties van Marga Klompé wordt van alles georganiseerd tijdens de kerstdagen. Joke, Coördinator Welzijn bij Marga Klompé, vertelt: “Als je aan alle activiteiten wilt deelnemen, kom je tijd tekort. Er is bijvoorbeeld een beautydag, activiteiten samen met scholen, een kerstconcert, bingo en een kerstviering waarbij Sandra Vanreys komt zingen.”
Ook wordt er lekker gegeten op eerste en tweede kerstdag, hoewel het niet voor iedereen zo speciaal hoeft. “Ik heb liever gewoon stamppot boerenkool”, aldus Ardy.
Joke vervolgt: “Daarnaast lopen de reguliere activiteiten ook gewoon door: geheugenactivering, schilderen, gymnastiek.”
Remy weet het gevoel dat je krijgt in de Stegemanhof prachtig te verwoorden: “We zitten hier in een stal van Bethlehem. Iedereen mag binnenkomen en is welkom. We willen allemaal die vrede op aarde, maar moeten klein beginnen. Door iets voor een ander te doen. Dat doen we hier als bewoners onderling, maar ook de begeleiding is er voor ons met hart en ziel.”
Sita vult aan: “Er wonen hier mensen met verschillende achtergronden en verschillende levens. De Stegemanhof doet er alles aan om het gezellig te maken en ons die warmte te geven, verzorgers en begeleiders verplaatsen zich in ons. Ondanks dat je in je hart verdriet hebt, doet dit je toch zo goed.”
In de Stegemanhof mag iedereen zichzelf zijn en doet iedereen op zijn of haar eigen manier mee, of niet. Joke: “De kerstviering binnen onze locaties maakt soms heel veel emoties los. Die begeleiden we, en die mogen er allemaal zijn.”
De Stegemanhof klinkt als een familie. “Ik vind het knap dat mensen toch nog zo’n plezier kunnen hebben, terwijl ze zoveel hebben meegemaakt. Het gemis is aanwezig maar wordt soms weggestopt. We troosten elkaar hier en krijgen energie van elkaar”, vertelt Remy met enige trots.
Is er vertrouwen in de jeugd?
Binnen de locaties in deze regio lopen veel vrijwilligers rond. Bijvoorbeeld jongeren die al vanaf hun tiende jaar een handje helpen. Bij de spelletjesmiddag of als maatje om mee te bewegen, knutselen, winkelen of kletsen. Jongeren die ‘maatje’ zijn melden zichzelf aan als vrijwilliger en worden aan een bewoner of aan een activiteit gekoppeld. Remy raadt het iedere jongere aan om eens te gaan kijken in een verzorgingstehuis of om bij een oudere buurman of buurvrouw in je eigen wijk aan te kloppen. “Voorlezen of boodschappen doen, je kunt mensen helpen en krijgt er veel dankbaarheid voor terug.” Joke vult aan: “Kijk om je heen. Je kunt echt iets voor een ander betekenen, hoe klein ook.”
Of Sita en Ardy nog advies hebben voor de jonge generatie? Oh ja zeker: “Mensen klagen toch altijd. Besef wat je hebt, in plaats van te mopperen over wat je niet hebt. Wees dankbaar.”
Sita, Ardy en Remy keuvelden bij de kerstboom. Foto: Ayla Bennink
Beste Jacqueline Buhler,
allereerst dank dat u zich om de Nederlandse taal bekommert.
Da’s tamelijk uniek.
Verreweg de meeste Nederlanders laten zich braaf africhten in het Amerikaans en zijn daar heel trots op en blij mee.
Griezelig inderdaad.
Kijk es naar de 60-er -jaren serie : The Prisoner / Patrick Mc. Goohan. 1967 British TV series.
Een in Wales gedraaide serie die nu meer dan ooit actueel is.
De blije burgers in deze serie… zo zijn wij Nederlanders.
Commercieel zijn wij al eeuwen tot in de verste uithoeken aanwezig in deze wereld maar cultureel niet eens bij machte om de Belgische grens over te steken.
Ook hebben we niet een echte hoofdstad.
Een trendvolgend provincieplekje waar braaf alle taal- eigenheid wordt weggegooid ten voordele van kauwgom Amerikaans.
Hoe anders is dat in Parijs, Brussel, Berlijn, Stockholm etc.
Daar zijn ze trots op hun eigen taal.
En terecht.
Globalisering is ook verscheidenheid.
Lallend en schreeuwend lijden wij Nederlanders aan een ongelooflijk cultureel minderwaardigheidscomplex.
Deze zaken kunnen m.i. veel beter in proportie komen met het Nederlandse zijn wie we zijn.
Ongevraagd stuur ik u onderstaande tekst door.
Die richtte ik naar de Nederlandse overheid.
En telkens maar weer is daar de laffe respons: niet achter mogen blijven in de globalisering.
Waarom stuur ik u dit toe?
Wellicht kan ik met een aantal reclame -ideeën en concepten meehelpen om onze hartstikke leuke Nederlandse taal te behouden en promoten.
Groet en dank,
Ton de Wit. 1030 Brussel.
——————————————————————————————————–
L.S.,
ik was een paar dagen in Nl. Deventer/ Zwolle en ook daar valt het weer pijnlijk op:
Niet alleen zorgt het brave en gehoorzame Nederlandse minderwaardigheidsgevoel voor een willoos inleveren van de eigen Nederlandse taal in elke winkel, in elke straat en in elke kroeg,
maar ook wordt het Nederlands dàt dan nog gebruikt wordt, uitgesproken met een steeds gekker wordend Amerikaans accent.
Alsof we allemaal eigenlijk uit de USA komen en ons schaamtevol genoeg een tijdelijke tussenstop hebben moeten “laten welgevallen” in Nederland.
Ik ben een Nederlander in Brussel en hou niet alleen van mijn moerstaal die ik zo’n 20 jaar heb onderwezen aan Franstaligen hier,
maar wil die Nederlandse taal ook in ere houden.
Waarom? Een leuke en rijke taal vol uitdrukkingen die nergens anders gebruikt worden.
Een aap die uit de mouw komt hebben we nergens anders.
Conservatief?
Welnee progressief!
Nederlands kan de taal van de toekomst zijn.
Het is ronduit GRIEZELIG om te moeten merken tot hoever het afgerichte Nederlandse minderwaardigheidsgevoel eigenlijk gaat bij het doodzwijgen en in stilte vermoorden van haar eigen taal: Nederlands.
In Ierland b.v. werd en wordt er voor 800 jaren geijverd voor de eigen Ierse Taal.
En Nederland?
Wij leveren braaf in, zelfs zonder dat ook maar iemand daarom vraagt!
“Globalisering” in vredestijd.
Kan je nagaan hoe “globaal” Nederlanders zich gedroegen in oorlogstijd (…)
Komt China binnenkort aan de macht, beginnen wij Nederlanders plotseling uit volle borst Chinees te kwebbelen.
“Globalisering” is dan opnieuw het excuus.
Maar houdt die “globalisering” een totaal wegcijferen in van wie wij zélf zijn, van onze eigenheid?
“M’n rug op”… zegt de pragmatische Nederlander.
Tot leedvermaak van elke Franstalige die hier in Brussel zuchtend aan een cursus Nederlands moet beginnen:
“Als die Nederlanders zich zélf al zo schamen voor hun eigen taal…waarom zouden wij dan nog Nederlands moeten leren?”
Wat een armzalig volkje zijn wij eigenlijk, toch?
Commercieel tot in de verste uithoeken van deze wereld aanwezig maar cultureel niet eens bij machte om de Belgische grens over te steken.
PRAKTISCH zijn er een aantal mogelijkheden:
* U laat de Nederlandse taal in stilte een zelfmoord of moet ik zeggen apoptose (?) ondergaan. Niemand zal erom treuren. Maar dan wél graag een kordater, resoluter, krachtiger AFSCHAFFING van die Nederlandse taal in die zin dat er– vanaf nu – alleen nog maar Amerikaans gesproken, geschreven en GEDACHT gaat worden.
-Financieel voordeel: Dit bespaart enorm veel geld en uiteindelijk is geld de enige maatstaf voor ons Hollanders…. Hoeveel bespaar ik en hoeveel schuift het.
-Moreel voordeel: wie kan het gemompel en gestotter van een zelfmoordenaar die spartelend maar nog steeds levend aan een huizenhaak hangt, blijven aanzien/aanhoren? Genadeschot. Duidelijkheid. Of een levensreddende ingreep.
*OF U kiest ervoor –al dan niet na omvraag in “het veld” om de Nederlandse taal te laten voortbestaan. Maar dan ook graag een volledige en hartstochtelijke STEUN aan Nederlandse cultuurdragers zoals Hollandse en Vlaamse schrijvers, dichters, theatermakers, muzikanten, schilders etc. Deze mensen worden nu in de marge gedwongen en verplicht om zich eerst als succesvolle ondernemer te profileren voordat ze aan hun kunstzinnige hartenkreten toe zijn.
Toch zijn die kunstzinnige vormgevingen wel degelijk winstgevend. Als we alleen al kijken naar de financiële waarde van een Manneken Pis, een simpel zeikerdje dat miljoenen per jaar oplevert, de Eiffeltoren in Parijs, Marble Arch in Londen of de Gaudi -werken in Barcelona, dan zien we dat deze vomgevingen een massale hoeveelheid geld in het laatje brengen. Bingo! Het enige dat telt voor ons Hollanders.
Ja toch?
OK dan , de sombere opgepoetste schilderijtjes van Rembrandt c.s. daargelaten.
Of denk aan de Scandinavische film-export: levert miljoenen /miljarden op!
Dat zijn landen met nog geen derde van de Nederlandse bevolking, die zo’n 80 jaar geleden al duidelijk en bewust gekozen hebben voor het voortbestaan van HUN EIGEN cultuur en taal.
En Nederland? Daar praten we ondertussen perfect Amerikaans.
Nederland loopt op cultureel vlak zo’n 80 jaar achter op de Denen, Zweden, Noren, Finnen.
Nou en?
Maar cultuur is poen!
En cultuur is ook identiteit, een eigen bakkes.
Door NU een keuze te maken: AFSCHAFFING of BEHOUD van de Nederlandse taal bespaart u miljoenen Euro.
Fantastisch toch?
De vraag is zelfs of het Nederlandse volk het überhaupt in de gaten zal hebben dat hun moerstaal is afgeschaft. “Met stille trom vertrokken.”… Waarschijnlijk zal er niemand in Nederland protesteren tegen een afschaffing.
Een Goebbels had zich geen vollediger en gehoorzamer onderwerping aan zijn propaganda durven voorstellen…die Holländer DENKEN sogar auch noch in unserer Sprache!
Toch…Waarom geen constante Nederlandse of Europese tegenhanger van ons dagelijks aankotsende Amerikaanse propaganda zoals
NY, Los Angeles Dodgers , Stars ’n Stripes etc. etc. ?
Waarom die dollarpropaganda niet op onze kleding vervangen door hardnekkige teksten als Waddinxsveen Zuid, Mariapolder, Zutphen, Schin op Geul, Slochteren en Vlaardingen?
Kunnen we het ons voorstellen dat een New Yorker met Den Haag op zijn bloes rondloopt?
Waarom die Hagenees dan wél met die N.Y.-reclame?
Mocht u het FINANCIËLE – we hebben het hier uiteraard niet over cultuur– belang erkennen van mijn suggesties en die in de praktijk willen brengen- wil ik hierin ook financieel erkend worden met 1 procent van de bespaarde kosten. FOR SURE.
Thank you ever so much.
Groet,
Ton de Wit. Brussel. Nederlandse toneelschrijver, regisseur en acteur in Brussel.
graag zou ik de buurtbus willen rijden
Hoi,
Bij mij is belangstelling als chauffeur voor de buurtbus.
Groet W. Kemperman Wehl
Dag meneer, mevrouw Kemperman, Heeft ubelangstelling voor een vacature? Neem dan rechtstreeks contact op met de betreffende organisatie/contactpersoon Ron Blomsma (06-16665231) of coördinator Alexander Rutjes (06-48082628)of kijk voor meer informatie op http://wwwbuurtbusmontferland.nl Met vriendelijke groet, team Achterhoek Nieuws
ik wil graag vrijwilligerswerk doen, maar niet koken. Heb altijd met PG mensen gewerkt
Dag Jolien, Heb je belangstelling voor een vacature? Neem dan rechtstreeks contact op met de betreffende organisatie/contactpersoon of kijk voor meer informatie op http://www.vrijwilligerscentraledoetinchem.nl of via info@vrijwilligerscentraledoetinchem.nl 0314-366734. Met vriendelijke groet, team Achterhoek Nieuws