17 maart, 2022
Door Hans Hissink
Het is een bekend verhaal: in de zorg is het lastig om aan voldoende personeel te komen. Tegelijkertijd is het voor nieuwe Nederlanders vaak moeilijk een passende baan te vinden, ondanks dat ze graag aan de slag gaan. De gedachte achter ‘Nieuwkomers in de zorg’ was om die twee uitdagingen met elkaar te verbinden. Een project waarin Achterhoekse statushouders een zorgopleiding doorlopen.
Entree-opleiding
Zeven statushouders zijn 27 september vorig jaar gestart met een aangepast scholingstraject van 15 maanden, verzorgd door het Graafschap College. Het is een zogenaamde entree-opleiding. Ze leren wat het zorgvak in de praktijk inhoudt, krijgen les in onder meer de Nederlands taal en ‘burgerschap’ én lopen een aantal uur stage per week. Onder begeleiding van een buddy op de werkvloer voeren ze assisterende zorgtaken uit. Daar hoort het kennismaken met verschillende aspecten van de Nederlandse cultuur bij. Zo wordt geprobeerd de kansen op de arbeidsmarkt te vergroten.
Cultuurverbinders
Tijdens het leertraject worden ‘cultuurverbinders’ ingezet. Zij zijn zelf als vluchteling of migrant naar Nederland gekomen en vervullen een brugfunctie tussen statushouders, instanties en gemeenten. “In dit project spelen cultuurverbinders een belangrijke rol, alleen al omdat zij helpen in een stuk bewustwording van culturele verschillen die bestaan. Zij weten als geen ander wat nodig is om die verschillen te overbruggen”, vertelt Marie-Susan van der Munnik. Zij is projectleider van de ‘Doe Agenda’ in de Achterhoek, gericht op publiek-private samenwerkingen om mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt aan het werk te helpen.
“Vorig jaar zijn de deelnemers begonnen met een Beroeps Opleidende Leerweg (BOL) traject. Dat betekent dat zij iedere dag naar school moeten,” legt Janneke Jannink, docent entree-opleiding bij het Graafschap College, uit. “Naast theoretische vakken krijgen zij ook praktijkvakken zoals verzorging en dienstverlening. Februari dit jaar zijn zij ingestroomd in een Beroeps Begeleidende Leerweg (BBL) traject. Dat houdt in dat zij één dag in de week naar school gaan en de andere vier dagen werken.”
Blij met kans
Samah Diab komt uit Syrië, is statushouder en woont inmiddels vijf jaar met haar familie in Doetinchem. Zij is blij met de kans die zij krijgt. “De opleiding is goed en kan mij helpen om mijn Nederlands verbeteren. Ik verdien geld en daarnaast leer ik hoe ik zelfstandig kan werken.”
Vitaal Thuiszorg zo’n twee jaar geleden al gestart met deze opleiding. “Wij zien potentieel in deze statushouders. Veel nieuwkomers willen graag deelnemen aan de opleiding. Zij zien ook dat hierdoor de taalvaardigheid wordt verbeterd en er doorgroeimogelijkheden ontstaan. Onze klanten zijn ruimhartig en hebben een goede band met de statushouders,” vertelt Esther Hoekzema, bestuurder bij Vitaal Thuiszorg.
Lastig
Voor Samah was het in het begin best lastig, want de zorg in Syrië was totaal anders georganiseerd. Maar zij paste zich al snel aan. “In het begin had ik wel een werkbegeleider. Vanaf februari werk ik zelfstandig. Ik kom nu alleen bij mensen thuis en verdeel zelf de taken. Hierdoor leer ik ook steeds beter de taal. Daarmee zit ik op dit moment op C1 niveau.” Dat laatste betekent dat Samah vergevorderd is met de Nederlandse taal.
De statushouders uit deze eerste opleidingsgroep komen uit Syrië, Eritrea en Iran. “Zij zijn de eerste volwassenen in dit traject. Mooi om te zien dat zij leren van elkaars culturen. Je ziet ze ook groeien. Hopelijk komen er meer van dit soort trajecten,” geeft Janneke aan. Het lesgeven zelf is een hele uitdaging. “Omdat de deelnemers uit verschillende landen komen en een verschillend taalniveau hebben, is het af en toe best lastig tijdens de lessen. Daarom wordt er tijdens de lessen gebruik gemaakt van afbeeldingen. Dat maakt het voor mij en de studenten een stuk gemakkelijker. We besteden wel veel aandacht aan de Nederlandse taal. Die leer je het beste als je onder de mensen bent.” Samah werkt bij mensen die Achterhoeks dialect spreken. “Ik kan al een paar woorden Achterhoeks zoals ‘kieken’ en ‘luusteren’.”
Betere toekomst
Volgens de Doetinchemse wethouder Jorik Huizinga wordt er vooral gekeken naar statushouders die in de Achterhoek wonen. Deze opleiding zorgt ervoor dat steeds meer mensen uit die groep aan het werk kunnen. “In de gemeente Doetinchem is zo’n 30-35% van de statushouders aan het werk. Ongeveer 20% volgt onderwijs om een betere toekomst tegemoet te kunnen zien. Deze opleiding zorgt er ook voor dat vluchtelingen meer aan de eisen van de nieuwe inburgeringswet gaan voldoen. Daar wordt onder meer als eis gesteld dat zij aan een B1 taalniveau moeten voldoen. De deelnemers aan dit eerste ‘Nieuwkomers in de zorg’ project komen uit Syrië, Eritrea en Iran. Maar er zijn nu ook vluchtelingen uit Oekraïne die mee willen doen aan de samenleving. Het mes snijdt aan twee kanten. De vluchtelingen hebben werk en leren de taal, daarnaast worden gaten opgevuld die ontstaan zijn door de grote personeelstekorten.”
Samah en haar zes medestudenten ronden eind dit jaar de BBL opleiding af. Niets staat dan meer in de weg om een volgende stap te zetten.
Beste Jacqueline Buhler,
allereerst dank dat u zich om de Nederlandse taal bekommert.
Da’s tamelijk uniek.
Verreweg de meeste Nederlanders laten zich braaf africhten in het Amerikaans en zijn daar heel trots op en blij mee.
Griezelig inderdaad.
Kijk es naar de 60-er -jaren serie : The Prisoner / Patrick Mc. Goohan. 1967 British TV series.
Een in Wales gedraaide serie die nu meer dan ooit actueel is.
De blije burgers in deze serie… zo zijn wij Nederlanders.
Commercieel zijn wij al eeuwen tot in de verste uithoeken aanwezig in deze wereld maar cultureel niet eens bij machte om de Belgische grens over te steken.
Ook hebben we niet een echte hoofdstad.
Een trendvolgend provincieplekje waar braaf alle taal- eigenheid wordt weggegooid ten voordele van kauwgom Amerikaans.
Hoe anders is dat in Parijs, Brussel, Berlijn, Stockholm etc.
Daar zijn ze trots op hun eigen taal.
En terecht.
Globalisering is ook verscheidenheid.
Lallend en schreeuwend lijden wij Nederlanders aan een ongelooflijk cultureel minderwaardigheidscomplex.
Deze zaken kunnen m.i. veel beter in proportie komen met het Nederlandse zijn wie we zijn.
Ongevraagd stuur ik u onderstaande tekst door.
Die richtte ik naar de Nederlandse overheid.
En telkens maar weer is daar de laffe respons: niet achter mogen blijven in de globalisering.
Waarom stuur ik u dit toe?
Wellicht kan ik met een aantal reclame -ideeën en concepten meehelpen om onze hartstikke leuke Nederlandse taal te behouden en promoten.
Groet en dank,
Ton de Wit. 1030 Brussel.
——————————————————————————————————–
L.S.,
ik was een paar dagen in Nl. Deventer/ Zwolle en ook daar valt het weer pijnlijk op:
Niet alleen zorgt het brave en gehoorzame Nederlandse minderwaardigheidsgevoel voor een willoos inleveren van de eigen Nederlandse taal in elke winkel, in elke straat en in elke kroeg,
maar ook wordt het Nederlands dàt dan nog gebruikt wordt, uitgesproken met een steeds gekker wordend Amerikaans accent.
Alsof we allemaal eigenlijk uit de USA komen en ons schaamtevol genoeg een tijdelijke tussenstop hebben moeten “laten welgevallen” in Nederland.
Ik ben een Nederlander in Brussel en hou niet alleen van mijn moerstaal die ik zo’n 20 jaar heb onderwezen aan Franstaligen hier,
maar wil die Nederlandse taal ook in ere houden.
Waarom? Een leuke en rijke taal vol uitdrukkingen die nergens anders gebruikt worden.
Een aap die uit de mouw komt hebben we nergens anders.
Conservatief?
Welnee progressief!
Nederlands kan de taal van de toekomst zijn.
Het is ronduit GRIEZELIG om te moeten merken tot hoever het afgerichte Nederlandse minderwaardigheidsgevoel eigenlijk gaat bij het doodzwijgen en in stilte vermoorden van haar eigen taal: Nederlands.
In Ierland b.v. werd en wordt er voor 800 jaren geijverd voor de eigen Ierse Taal.
En Nederland?
Wij leveren braaf in, zelfs zonder dat ook maar iemand daarom vraagt!
“Globalisering” in vredestijd.
Kan je nagaan hoe “globaal” Nederlanders zich gedroegen in oorlogstijd (…)
Komt China binnenkort aan de macht, beginnen wij Nederlanders plotseling uit volle borst Chinees te kwebbelen.
“Globalisering” is dan opnieuw het excuus.
Maar houdt die “globalisering” een totaal wegcijferen in van wie wij zélf zijn, van onze eigenheid?
“M’n rug op”… zegt de pragmatische Nederlander.
Tot leedvermaak van elke Franstalige die hier in Brussel zuchtend aan een cursus Nederlands moet beginnen:
“Als die Nederlanders zich zélf al zo schamen voor hun eigen taal…waarom zouden wij dan nog Nederlands moeten leren?”
Wat een armzalig volkje zijn wij eigenlijk, toch?
Commercieel tot in de verste uithoeken van deze wereld aanwezig maar cultureel niet eens bij machte om de Belgische grens over te steken.
PRAKTISCH zijn er een aantal mogelijkheden:
* U laat de Nederlandse taal in stilte een zelfmoord of moet ik zeggen apoptose (?) ondergaan. Niemand zal erom treuren. Maar dan wél graag een kordater, resoluter, krachtiger AFSCHAFFING van die Nederlandse taal in die zin dat er– vanaf nu – alleen nog maar Amerikaans gesproken, geschreven en GEDACHT gaat worden.
-Financieel voordeel: Dit bespaart enorm veel geld en uiteindelijk is geld de enige maatstaf voor ons Hollanders…. Hoeveel bespaar ik en hoeveel schuift het.
-Moreel voordeel: wie kan het gemompel en gestotter van een zelfmoordenaar die spartelend maar nog steeds levend aan een huizenhaak hangt, blijven aanzien/aanhoren? Genadeschot. Duidelijkheid. Of een levensreddende ingreep.
*OF U kiest ervoor –al dan niet na omvraag in “het veld” om de Nederlandse taal te laten voortbestaan. Maar dan ook graag een volledige en hartstochtelijke STEUN aan Nederlandse cultuurdragers zoals Hollandse en Vlaamse schrijvers, dichters, theatermakers, muzikanten, schilders etc. Deze mensen worden nu in de marge gedwongen en verplicht om zich eerst als succesvolle ondernemer te profileren voordat ze aan hun kunstzinnige hartenkreten toe zijn.
Toch zijn die kunstzinnige vormgevingen wel degelijk winstgevend. Als we alleen al kijken naar de financiële waarde van een Manneken Pis, een simpel zeikerdje dat miljoenen per jaar oplevert, de Eiffeltoren in Parijs, Marble Arch in Londen of de Gaudi -werken in Barcelona, dan zien we dat deze vomgevingen een massale hoeveelheid geld in het laatje brengen. Bingo! Het enige dat telt voor ons Hollanders.
Ja toch?
OK dan , de sombere opgepoetste schilderijtjes van Rembrandt c.s. daargelaten.
Of denk aan de Scandinavische film-export: levert miljoenen /miljarden op!
Dat zijn landen met nog geen derde van de Nederlandse bevolking, die zo’n 80 jaar geleden al duidelijk en bewust gekozen hebben voor het voortbestaan van HUN EIGEN cultuur en taal.
En Nederland? Daar praten we ondertussen perfect Amerikaans.
Nederland loopt op cultureel vlak zo’n 80 jaar achter op de Denen, Zweden, Noren, Finnen.
Nou en?
Maar cultuur is poen!
En cultuur is ook identiteit, een eigen bakkes.
Door NU een keuze te maken: AFSCHAFFING of BEHOUD van de Nederlandse taal bespaart u miljoenen Euro.
Fantastisch toch?
De vraag is zelfs of het Nederlandse volk het überhaupt in de gaten zal hebben dat hun moerstaal is afgeschaft. “Met stille trom vertrokken.”… Waarschijnlijk zal er niemand in Nederland protesteren tegen een afschaffing.
Een Goebbels had zich geen vollediger en gehoorzamer onderwerping aan zijn propaganda durven voorstellen…die Holländer DENKEN sogar auch noch in unserer Sprache!
Toch…Waarom geen constante Nederlandse of Europese tegenhanger van ons dagelijks aankotsende Amerikaanse propaganda zoals
NY, Los Angeles Dodgers , Stars ’n Stripes etc. etc. ?
Waarom die dollarpropaganda niet op onze kleding vervangen door hardnekkige teksten als Waddinxsveen Zuid, Mariapolder, Zutphen, Schin op Geul, Slochteren en Vlaardingen?
Kunnen we het ons voorstellen dat een New Yorker met Den Haag op zijn bloes rondloopt?
Waarom die Hagenees dan wél met die N.Y.-reclame?
Mocht u het FINANCIËLE – we hebben het hier uiteraard niet over cultuur– belang erkennen van mijn suggesties en die in de praktijk willen brengen- wil ik hierin ook financieel erkend worden met 1 procent van de bespaarde kosten. FOR SURE.
Thank you ever so much.
Groet,
Ton de Wit. Brussel. Nederlandse toneelschrijver, regisseur en acteur in Brussel.
graag zou ik de buurtbus willen rijden
Hoi,
Bij mij is belangstelling als chauffeur voor de buurtbus.
Groet W. Kemperman Wehl
Dag meneer, mevrouw Kemperman, Heeft ubelangstelling voor een vacature? Neem dan rechtstreeks contact op met de betreffende organisatie/contactpersoon Ron Blomsma (06-16665231) of coördinator Alexander Rutjes (06-48082628)of kijk voor meer informatie op http://wwwbuurtbusmontferland.nl Met vriendelijke groet, team Achterhoek Nieuws
ik wil graag vrijwilligerswerk doen, maar niet koken. Heb altijd met PG mensen gewerkt
Dag Jolien, Heb je belangstelling voor een vacature? Neem dan rechtstreeks contact op met de betreffende organisatie/contactpersoon of kijk voor meer informatie op http://www.vrijwilligerscentraledoetinchem.nl of via info@vrijwilligerscentraledoetinchem.nl 0314-366734. Met vriendelijke groet, team Achterhoek Nieuws